Józef Sylwester Sosnowski herbu Nałęcz –
hetman polny litewski od 1775 do 1780, wojewoda smoleński od 1771, wojewoda połocki od 1781, pisarz polny litewski w latach 1764-1771, pisarz wielki litewski w 1754 roku, starosta ratneński w 1772 roku, w latach marszałek sejmu elekcyjnego 1764, konsyliarz Rady Nieustającej w 1775 roku.
Żonaty z Teklą Despot-Zenowicz, z którą miał dwie córki: Katarzynę i Ludwikę, do której bezskutecznie zalecał się w 1774 nieznany wtedy jeszcze absolwent Szkoły Rycerskiej Tadeusz Kościuszko. Jego oświadczyny zostały odrzucone przez hetmana słowami: „...synogarlice nie dla wróbla, a córki magnackie nie dla drobnych szlachetków...”
Wybrany posłem chełmskim na sejm w 1754 roku. W 1756 roku wybrany posłem litewskim na sejm z Inflant. Był posłem na sejm konwokacyjny 1764. Poseł na sejm 1762. Był marszałkiem województwa brzeskolitewskiego w konfederacji generalnej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1764 roku i posłem tego województwa na sejm konwokacyjny 1764 roku. Poseł z województwa brzeskolitewskiego na sejm koronacyjny 1764 roku. Członek Komisji Wojskowej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1764 roku. W 1766 roku był posłem na Sejm Czaplica z województwa brzeskolitewskiego. Był członkiem konfederacji radomskiej 1767 roku. W załączniku do depeszy z 2 października 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła właściwego dla realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku za którego odpowiada król, poseł ziemi chełmskiej na sejm 1767 roku. 23 października 1767 wszedł w skład delegacji sejmu, wyłonionej pod naciskiem [posła rosyjskiego Nikołaja Repnina, powołanej w celu określenia ustroju Rzeczypospolitej.
Na Sejmie Rozbiorowym 1773-1775 został wybrany przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego do Rady Nieustającej. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku.
Rodzinna siedziba Sosnowskich znajdowała się w Sosnowicy i obecnie z całego założenia dworskiego zachowała się jedynie jedna oficyna.
W 1762 odznaczony Orderem Orła Białego.
W 1765 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.
Wikipedia
„Synogarlice nie dla wróbli, a córki senatorskie nie dla szlachciców!”
słowa, którymi odmówił Tadeuszowi Kościuszce pozwolenia na ślub z jego córką Ludwiką.
Źródło: Tomasz Małkowski, Historia III. Zeszyt ćwiczeń dla klas III gimnazjum, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2013, s. 46.
