Józef Flawiusz – żydowski historyk pochodzący z rodu kapłańskiego – z klasy Joariba, pierwszej klasy kapłańskiej w Izraelu. Był synem Mattiasa syna Józefa, jerozolimskiego kapłana. Jego pradziad, Mattias Garbaty , był po kądzieli wnukiem Jonatana Machabeusza.
Urodził się w Jerozolimie w 37 roku, a w roku 64 przybył do Rzymu, gdzie przebywał trzy lata. Do kraju powrócił w roku 66, w czasie gdy wybuchło powstanie żydowskie przeciwko Rzymianom. Flawiusz przyłączył się do powstania, objął dowództwo nad powstańcami w Galilei, a w roku 67 dostał się do niewoli. Po dwóch latach uwolnił go Wespazjan, który jako jego nowy patron nadał mu nazwisko Flavius, obdarzając go również obywatelstwem rzymskim. Józef poświęcił się wówczas całkowicie pracy literackiej. Hieronim określił go „greckim Liwiuszem”. Jego zagorzałym przeciwnikiem politycznym był inny historyk żydowski, Justus z Tyberiady, z którym Józef polemizuje w swojej Autobiografii . Data jego śmierci nie jest znana, wiadomo jednak, że żył jeszcze w 94 roku. Był trzykrotnie żonaty i doczekał dwóch synów − Justusa i Symonidesa.
Zenon Kosidowski tak charakteryzuje tę postać: „Józef Flawiusz to postać fascynująca i zarazem enigmatyczna Jego psychika była tak zawiła i znaczona paradoksalnymi sprzecznościami, że do dnia dzisiejszego nikt właściwie nie zdołał jej rozszyfrować do końca, a opinie wydawane o nim przez kolejne pokolenia historyków wahają się od najwyższych pochwał aż do pomawiania go o najszpetniejsze bezeceństwa”.
Wikipedia
„Na wstydliwym miejscy utworzył się ropiejący wrzód i lęgły się tam robaki.”
o ciężkim schorzeniu genitaliów króla Heroda
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 27.
Źródło: Przeciw Apionowi. Autobiografia, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Warszawa 2010
Źródło: Bernard Lecomte, Tajemnice Watykanu, Wydawnictwo Znak, Kraków 2010, ISBN 9788324013890, tłum. Michał Romanek, s. 293.
Źródło: Dawne dzieje Izraela, tłum. Zygmunt Kubiak, Jan Radożycki, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Warszawa 2001, ISBN 8388794469.
o Samsonie.
Źródło: Dawne dzieje Izraela, cyt. za: Paul Johnson, Bohaterowie, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, s. 288–289, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, s. 37.
“Their exercises are unbloody battles, and their battles bloody exercises.”
Book 3.5.1, trans. William Whiston
The Jewish War (c. 75 CE)
Chap. 5, opening, trans. G. A. Williamson
The Jewish War (c. 75 CE)
Book 3.8.3, trans. William Whiston
regarding his defection to the Roman Empire
The Jewish War (c. 75 CE)
Closing words, trans. G. A. Williamson
The Jewish War (c. 75 CE)
Antiquities of the Jews (c. 94 CE), Book 11.8.5, trans. William Whiston
