Prof. dr Józef Antoni Birkenmajer — polski slawista, historyk literatury, krytyk literacki, poeta i tłumacz. Podoficer w V-ej Dywizji Syberyjskiej; więzień obozów bolszewickich w Krasnojarsku i Omsku. Odznaczony Krzyżem Walecznych, Mieczami Hallerowskimi i Medalem Polska Swemu Obrońcy.
„Czy kto się modlić będzie na mym grobie
I kto zapłacze,
Gdy na obczyźnie dni skończę tułacze?”
Źródło: W dzień zaduszny w: Wycieczka, wyd. Dom Książki Polskiej, Warszawa 1932, s. 48.
Źródło: Dziecko w wózku w: Ulicą i drogą, wyd. Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1928, s. 23-24.
„Czyliż tym ludziom, co na wieki zasną,
dawne sny szczęścia się odeśnią?”
Źródło: Meorum prime sodalium w: Wycieczka, wyd. Dom Książki Polskiej, Warszawa 1932, s. 21.
„Jakże dziwna jest myśli siła czarodziejska!”
Źródło: Podzamcze w: Wycieczka, wyd. Dom Książki Polskiej, Warszawa 1932, s. 51.
Źródło: Wycieczka w: Wycieczka, wyd. Dom Książki Polskiej, Warszawa 1932, s. 32.
Źródło: W dzień deszczowy w: Ulicą i drogą, wyd. Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1928, s. 18.
„Nie gardź dwudziestym wiekiem, epoko gotycka:
Niegdyś i twoi ludzie byli też — współcześni!”
Źródło: Zaułek w: Ulicą i drogą, wyd. Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1928, s. 22.
