Joseph Goebbels: Nasi

„Czy będzie wojna? W to nie wierzę. W każdym razie nikt właściwie w tym momencie nie ma na to ochoty. Taki stosunek do niej to nasz najlepszy sojusznik. (…) Wieczorem znowu u Führera.(…) Jest bardzo wściekły na Polskę.”

„Mówi mi on [Hitler] na przykład, że jest konieczne, aby pracować dla ludzi, ale że jednak to ludzkie dzieło może mieć jedynie ograniczone rozmiary. Któż wie, kiedy Księżyc uderzy w Ziemię i obróci całą planetę w płomienie i popiół. Mimo to musi być naszym zadaniem wypełnianie aż do końca naszych obowiązków.”

„W ogniu walki. Zwyciężamy! Przemawiam do tysięcy przed budynkiem dworca, stojąc na ramionach dwóch SA-manów. Pochód przez miasto. Na każdą prowokację odpowiadamy natychmiast z całą stanowczością. Nasi dzielni młodzieńcy wyciągają z autobusu jakiegoś Żyda. Jak ja lubię tych chłopaków! Wprawiamy w ekscytację cały Berlin.”

„Jeśli zdobędziemy władzę, nie oddamy jej już nigdy, chyba że zostaniemy wyniesieni z naszych gabinetów jako trupy.”

„Jak wygramy, to kto nas będzie pytał o metodę. Mamy tak czy owak tak wiele na sumieniu, że musimy zwyciężyć, bo inaczej cały nasz naród, z nami na czele, ze wszystkim, co kochamy, czeka zagłada. A więc do dzieła!”

„Nie możemy dopuścić do tego, aby nasi żołnierze rozchorowali się w wyniku kontaktów z Francuzkami albo też pomogli im urodzić wysokowartościowe dzieci.(…) Przekazuję stosowne instrukcje służbom odpowiedzialnym za opiekę nad oddziałami.”

„Führer chce nadal oszczędzać Leningrad. (…) Gdybyśmy zdobyli to miasto, nie moglibyśmy przecież w ogóle wyżywić spędzonej tam 5-milionowej masy. (…) Jest więc absolutnie w naszym interesie, jeśli jeszcze przez jakiś czas Leningrad będzie stawiał opór. Potem będziemy mogli niszczyć to milionowe miasto ulica za ulicą, dzielnica za dzielnicą.(…) Taki sam los czeka ewentualnie Moskwę.”

„Zakazuję, aby nasi ludzie przyglądali się egzekucjom Żydów. Ten, kto wydaje zarządzenia i sprawuje nadzór nad ich realizacją, nie powinien być świadkiem egzekucji. To osłabia duchową odporność.”