w listopadzie 1863 Booth występował w sztuce The Marble Heart w Ford’s Theatre, na które przyszli państwo Lincolnowie oraz niejaka Mary Clay; powyższy dialog wywiązał się, gdy Booth, wygłaszając w ramach roli nieprzyjemne pogróżki, trzykrotnie zbliżył się do Lincolna, wskazując na niego.
Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit,, s. 187.
John Wilkes Booth słynne cytaty
„Gdy opuszczę scenę, będę najsławniejszym człowiekiem w Ameryce.”
gdy jeden z klientów tawerny, do której zawitał Booth, zażartował: „Nigdy nie będzie pan takim aktorem jak pański ojciec”; wieczorem tego samego dnia Booth dokonał udanego zamachu na Lincolna.
Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, tłum. Olga Kaczmarek, wyd. Bellona, Warszawa 2008, ISBN 9788311112544, s. 189.
„Powiedzcie matce, że umieram za mój kraj. Myślałem, że czynię to w najlepszej intencji.”
ostatnie słowa.
Źródło: George Brown Tindall, David E. Shi, Historia Stanów Zjednoczonych, Zysk i S-ka, Poznań 2002, ISBN 8371507097, s. 679.
„Tak to zawsze dzieje się tyranom!”
Sic semper tyrannis! (łac.)
w chwili zamachu.
Źródło: Longin Pastusiak, Zamachy na prezydentów USA, op. cit., s. 338.
według siostry Bootha – Asii – John Wilkes miał nieraz wykrzykiwać te słowa, marząc o jakimś niesamowitym zajęciu (postanowił w końcu, że zostanie aktorem).
Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 185.
„Jaką wspaniałą miałem możliwość zabicia prezydenta, gdybym tylko chciał!”
o tym, jak towarzyszył swojej narzeczonej podczas drugiej inauguracji Lincolna 4 marca 1865.
Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 188.
„To jego ostatnie przemówienie.”
gdy 11 kwietnia 1865 Lincoln wygłosił przemówienie, w którym m.in. zaproponował przyznanie pewnych praw części czarnej ludności, „tym najbardziej inteligentnym i tym, którzy służą naszej sprawie jako żołnierze” (miało ono miejsce po zakończeniu wojny secesyjnej, 9 kwietnia bowiem generał Lee poddał się).
Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 188.
„Nie chcę Panu przeszkadzać, ale czy jest Pan w domu? J. Wilkes Booth.”
kartka zostawiona w domu George’a Atzerodta, niedoszłego zabójcy wiceprezydenta Andrew Johnsona.
Źródło: Longin Pastusiak, Zamachy na prezydentów USA, Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna Adam, Warszawa 2010, ISBN 9788372329516, s. 151.