Joanna Szczepkowska: Teatr

„Teatr to tworzenie iluzji, ciągła praca nad czymś, co nie jest prawdziwe. Mnie strasznie to czasem męczy i często mam poczucie, że umyka mi prawdziwe życie. Dla mnie anonimowość jest wartością.”

Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 6 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pttst.htm

O życiu , O czasie

„Czasem muszę odetchnąć od teatru, zetknąć się z prawdziwym życiem, bo przychodzi czas, kiedy męczy mnie ciągłe tworzenie iluzji. Teatr jest fantastyczny, ale zgodnie z tym, co powiedział Władysław Gomułka, który raz w życiu był w teatrze – „to takie bujdy.””

Joanna Szczepkowska

W tym wypadku miał rację
Inne wypowiedzi
Źródło: „Gala” nr 20, 12 maja 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/55636.html

O czasie

„Moje życie w sensie artystycznym spełniło się ponad oczekiwania. Do szkoły teatralnej poszłam jako dziecko aktorskie, więc dobrze wiedziałam, że to się może skończyć życiem w ciągłym czekaniu, widziałam wielu niespełnionych aktorów. Ale bakcyl teatru był silniejszy i prawdę mówiąc, od pierwszych kroków na scenie nie zdarzyło mi się czekać na telefon. Może dlatego, że pisanie stało się moim drugim „tworzywem”, a tutaj nikt nie musi do mnie dzwonić – trzeba tylko wstać odpowiednio rano.”

Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gala” nr 20, 12 maja 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/55636.html

O życiu , O dzieciach , O czekaniu , Sens

„(…) interesuje mnie adaptacja polskiej literatury reportażowej. Chociażby Wojciecha Tochmana. Mam silne poczucie, że rytm, wartość tej prozy powinna zabrzmieć w teatrze.”

Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”, 13 lutego 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18950

O literaturze , O czytaniu

„Poezja i proza to jest mój teatr. Występują w nim postaci z ulicy, ludzie na pograniczu upadku, których nazywam ludźmi „na murku.””

Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 6 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pttst.htm

O ludziach

„To byli ludzie, którzy spędzali czas na rozmowach, i przez to przekazywali klimat teatru, tradycje. Dziś młode aktorskie pokolenie rozmawia o ratach, ile pali ich samochód i po spektaklu szybciutko wychodzi. Teatr pustoszeje i brakuje poczucia fachu. Jeśli jestem z fachu, to znam jego historię.”

Joanna Szczepkowska

o aktorach dawniej i dziś.
Źródło: „Existence” nr 3, jesień 2009.

O ludziach , O samochodach , O historii , O czasie

„Można zrobić bardzo współczesny teatr, oparty na klasycznym tekście. I dla odmiany – można zrobić bardzo staroświecką rzecz, opartą na tekście współczesnym.”

Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 29 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dscw.htm

„Gdzieś mi umknęło poczucie współtworzenia teatru.”

Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Existence” nr 3, jesień 2009.

„(…) garderoba była moim drugim domem. Spotykały się w niej wszystkie pokolenia. Po spektaklu zostawało się czasami i do rana. Omawianie przedstawienia, biesiadowanie, opowiadanie anegdot – tworzyły niesamowicie silne więzy w naszym środowisku. Dziś jest inaczej – konkurencja na rynku zrobiła się tak duża, że aktorzy po prostu nie mogą być zmęczeni. Żyją bardziej po mieszczańsku, dbają o swoje domy, o rodziny, dzieci i spłatę kredytów. Teraz teatr pustoszeje po spektaklu w jedną minutę.”

Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/anmbg.htm

O dzieciach , O domu

„(…) teatru nie zbuduje się na jednym pokoleniu, chyba że chcecie mówić tylko o sobie.”

Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: Szczepkowska http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/84879.html

„Nigdy nie można powiedzieć, skąd się biorą pomysły literackie. Bo to był pomysł na teatr, ale w gruncie rzeczy rodzaj takiego pomysłu natury literackiej.”

Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 29 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dscw.htm

O naturze

„Teatr Lupy to teatr pojmowany studyjnie.”

Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”, 13 lutego 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18950

O czytaniu

„Ja nie umiem żyć bez teatru, co do tego nie ma wątpliwości, ale też trudno mi podporządkować się logice świata tworzonego przez reżyserów, kiedy go do końca nie akceptuję. Przeżywam wtedy tortury straty czasu, rozdwojenie tożsamości. Dlatego w teatrze ciągle czuję się na wylocie.”

Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/anmbg.htm

O stracie , O czasie

„Czy ktoś może sobie wyobrazić, że Zapasiewicz uchodził za niezdolne dziecko w utalentowanej teatralnej rodzinie? Bo pochodził z rodziny wielkich Kreczmarów, współtwórców tego, co w Polskim teatrze znaczące. I ku ich przerażeniu nieśmiały, zamknięty w sobie Zbigniew uciekł z wydziału chemii, gdzie studiował, i dał się wciągnąć tam, gdzie trzeba kochać samego siebie i z wiarą pozwalać na siebie patrzeć.”

Joanna Szczepkowska

o Zbigniewie Zapasiewiczu.
Źródło: „Gazeta Wyborcza” nr 167, 18–19 lipca 2009 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/76756.html

O dzieciach , O rodzinie , O wierze , Kochać się