Joanna Brodzik: Nie Żyje

„To właśnie osoby nieśmiałe obdarzone są najczęściej wyobraźnią i wrażliwością, która sprawia, że wędrują w życiu dalej niż ich rówieśnicy. Często dokonuje się tak zwanych wielkich rzeczy właśnie dlatego, żeby pokonać swoją nieśmiałość. Pozwól sobie uwierzyć, że możesz zrealizować swoje marzenia i po prostu to zrób”

„Nie mam takich ambicji, żeby stanowić jakiś wzór do naśladowania. Żyje swoim życiem, dokonuje swoich własnych wyborów i za każdym razem mojemu młodszemu rodzeństwu powtarzam, że i oni powinni to robić. Nie wzorować się szczególnie na kimś tylko dokonywać swoich własnych spostrzeżeń na temat życia. I jeśli mogę o coś prosić to tylko o to, żebyście się wzorowali na samych sobie. Nie na mnie.”

„Mam bardzo głębokie przekonanie, że trzeba się dzielić, a ja dostaję w życiu dużo dobrych rzeczy, bardzo wielu ludzi daje mi swoją dobrą energię i czuję się zobligowana, żeby ją puszczać dalej w obieg, bo ona wraca i im chętniej się to robi i im mniej się przy tym kombinuje, tym ona łatwiej wraca i wraca w większych ilościach, więc tak naprawdę robię to z czystych egoistycznych pobudek, żeby wracała do mnie dobra energia.”

„Fajne w moim życiu jest to, że nie wiem, co będzie potem. Dopiero się dowiem.”

„Ja lubię się rozwijać. Lubię sprawdzać różne rzeczy i lubię przyjmować na kark i na barki i na klatę nowe doświadczenia. Zawsze mnie to interesowało, żeby różne końcówki chwytać od życia i się z nimi mocować i próbować, która jest w tym momencie dla mnie najlepsza.”

„Nie mam poczucia misji, nie mam absolutnie potrzeby twierdzenia, że A – urodziłam się, żeby zostać aktorką, B – to jest dokładnie to, co chcę robić do końca życia, bo tak nie jest. Nie wiem co będę robiła za 5 lat i myślę, że na tym chyba polega fajne życie, żeby tego nie wiedzieć i żeby się nie napinać.”

„Uważam, że „pokolenia Magdy M.” w dzisiejszej Polsce nie ma, tak jak nie było „pokolenia Kasi i Tomka”. Jestem jak najdalsza od stwierdzenia, że obrazujemy jakieś pokolenie w serialach. Świat zbudowany w „Magdzie M.” jest bajką mającą dać oddech. Rzeczywistość jest bardzo odległa od tego świata, w którym Magda ma przyjemność żyć. Myślę, że jesteśmy pokoleniem, które w sposób dojmujący musi mierzyć się z rzeczywistością młodego kapitalizmu i wczesnej demokracji rynkowej. Wielu moich rówieśników nie ma pracy, musi wyjeżdżać za granicę. Inni muszą walczyć o zaistnienie i w odpowiednim momencie wykorzystać swoją szansę.”

„W życiu nie wolno niczego robić na siłę. Są takie dni, kiedy pozwalam sobie dotrzeć do „dna tłustych włosów” i absolutnej nie akceptacji własnego wyglądu.”

„To umiejętność dostrzegania wokół wszystkiego, co składa się na radość życia. Piękno w ludziach, to naturalne, kocham najbardziej (…). Dla mnie piękno to umiejętność korzystania z życia, cieszenia się tym, co jest. Oznacza raczej lekki nadmiar niż odmawianie u ujmowanie”

„Piękno jest chyba czystą radością życia. Jest tym co naturalne, tym co niewymuszone, tym co właściwe dla każdego z nas, dostępne bez ograniczeń, bez brokatów.”

„Moje kobiety wpoiły mi absolutne przekonanie, że mogę wszystko. Jeśli czegoś zapragnę i odpowiednio zaplanuje, na pewno się uda. Jest we mnie niezachwiane poczucie, że cokolwiek się wydarzy w moim życiu, gdziekolwiek wyląduje, wszędzie znajdę pomysł na spełnienie. Znajdę swoja drogę i będę po niej pewnie szła.”

„Nie mam marzeń o rolach Julii czy Ofelii, staram się układać swoje sprawy zawodowe najlepiej, jak potrafię: przyjmować, co do mnie przychodzi i już. Nie poświęcam swojego życia na zastanawianie się, co by było, gdyby coś tam. Jestem tu i teraz.”

„Kiedy mamy 19 lat, podejmujemy często nieprzemyślane decyzje, a ja nie jestem osobą, która od dzieciństwa wiedziała, kim chce w życiu być. Dlatego złożyłam papiery na cztery uczelnie – na psychologię i polonistykę w Krakowie, w Warszawie zaś na lingwistykę stosowaną i anglistykę. A zdałam na piątą.”

„Nie czekałam. Żyłam! Po co czekać? To potworne marnotrawstwo!”

„Myślę że, piękno nie jest ani chude, ani grube, ani blond, ani wysokie, ani niskie, ale że jest po prostu czystą radością życia”