podczas spaceru po parku w Kopenhadze w towarzystwie Edwarda, księcia Walii (późniejszego Edwarda VII) i cara Aleksandra III; powyższe słowa wypowiedziane zostały przez Jerzego I, gdy pewien jegomość zapytał ich o nazwiska, a po usłyszeniu powyższej odpowiedzi stwierdził: "Ach to tak, no to ja jestem Jezusem Chrystusem"
Źródło: Melania Sobańska-Bondaruk, Stanisław Bogusław Lenard, Wiek XIX w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii, studentów i uczniów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12582-9, s. 353.