Jean Jaurès cytaty

Jean Léon Jaurès – francuski przywódca socjalistyczny, zamordowany przez francuskiego nacjonalistę.

Krytykował program skrajnej lewicy, tzw. blankizm czy nawet anarchosyndykalizm. Walczył o pokój i proponował odwołanie się do formy strajku powszechnego w państwie uwikłanym w konflikt. Jego zdaniem socjalizm był najwyższą afirmacją praw jednostki. Wskazywał, iż rewolucja powinna prowadzić do przejęcia państwa i nadania mu nowych treści. Działacz II Międzynarodówki Socjalistycznej. Wypowiadał się za nauczaniem powszechnym, głosił poglądy antyklerykalne. Był znakomitym mówcą i dziennikarzem. W 1904 r. założył „L’Humanité” – gazetę adresowaną do szerokich mas społecznych. Interesował się filozofią, literaturą i sztuką, był gruntownie wykształcony, przez pewien czas wykładał filozofię na uniwersytecie w Tuluzie. Zasłynął jako obrońca praw robotników i współtwórca pierwszej we Francji spółdzielczej huty w Albi. Napisał Nową armię i pięciotomową Socjalistyczną historię rewolucji francuskiej . Zginął w paryskiej kawiarni Croissant zastrzelony przez nacjonalistę Raoula Villaina, którego skłoniła do tego czynu propaganda militarystów, przedstawiających Jaurèsa jako człowieka, który rzekomo wyrzekł się ojczyzny. Wikipedia

✵ 3. Wrzesień 1859 – 31. Lipiec 1914

Jean Jaurès: 4 Cytaty 0 Polubień

Jean Jaurès słynne cytaty

„Jestem socjalistą, ponieważ jestem republikaninem.”

Jean Jaurès

Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności. Blum, Camus, Aron i francuski wiek dwudziesty, tłum. Michał Filipczuk, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2013, s. 55.

„Karol Marks podkreśla często wyraźnie i stanowczo, że jest uczniem filozofii heglowskiej i że dialektykę heglowską przeniósł z mistycznych rejonów idei w dziedzinę ekonomii.”

Jean Jaurès

Źródło: Wybór pism, Wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1970, s. 120.

„Gdybym natężenie kampanii oszczerstw i pomówień wobec mnie uznał za probierz własnej wartości, to pod jej wpływem popadłbym w grzech pychy.”

Jean Jaurès

Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności. Blum, Camus, Aron i francuski wiek dwudziesty, tłum. Michał Filipczuk, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2013, s. 102.