Jan Twardowski: Na czasie cytaty (strona 6)

„Dusza nie wychodzi na fotografii.”

„Ładne rzeczy gdybyśmy stanęli i zapomnieli, że trzeba stąd odejść.”

„Raczej siebie oskarżajmy, a nie innych.”

„I zapomnij, że jesteś gdy mówisz, że kochasz.”

„Bóg co prosi o miłość rozgrzeszy zrozumie Wszechmoc wszystko potrafi, więc także zapłacze Wszechmogący gdy kocha najsłabszym być umie.”

„Najpierw starzeje się ciało, potem umysł, na końcu serce.”

„Tylko my – oczytani analfabeci chlapiemy językiem.”

„Najważniejsze dokonuje się w ciszy wewnętrznej.”

„Bóg czyta wiersze na śmierć zapomniane.”

„Święty Janie od Krzyża, rzuć mi malwę i nazwij Janem od Biedronki.”

„Żeby odejść od siebie też trzeba się spotkać.”

„Bóg umiłował świat – a więc nie tylko ludzi, ale i pliszkę, odymioną pszczołę, jeża eleganta wprost spod igły.”

„Bóg zapłać Panie Boże
bo podał mi łapę pies
co książek nie czyta
i wierszy nie pisze”

„Kiedy Bóg drzwi zamyka – to otwiera okno”

„Nie wierzę w przypadkowe znajomości, uważam, że każde spotkanie z drugim człowiekiem jest przygotowane przez Pana Boga. Zawsze jest jakiś dalszy ciąg, który okazuje się ważny.”

„Jestem szczęśliwym księdzem, bo było mi łatwo zaufać Panu Bogu. Chyba miałem taką łaskę. Widzę Boga w swoim życiu, widzę, jak mnie prowadzi.”

„Magistrze, doktorze, głuptasku – nie martw się o Boga, ale o siebie.”

„Bóg kocha naprawdę więc jest niewidzialny”

„Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą.”