Jan Twardowski: Na czasie cytaty (strona 3)

„Zapytaj siebie: gdybym miał trzy bułki, to ile bułek oddałbym komuś biednemu? A może sam chciałbym je wszystkie zjeść?”

„Jeśli las – to szumiący,
jeśli rzeki – urwiste,
a serce na złość ludziom
i naiwne, i czyste.”

„Łatwiej upaść na głowę niż powstać z miłości.”

„Za wielki Pan Bóg żeby wejść do głowy.”

„Śmierć to ciekawostka że trzeba iść dalej.”

„Pisałem tak, jak umiałem i jak dyktowało mi serce. Wiersze były dla mnie rodzajem rzewnego pamiętnika, dzięki czemu jest w nich pierwsze spojrzenie, zatrzymana chwila dawnego wzruszenia.”

„Gdyby śmierci nie było nikt z nas by już nie żył. Przemijamy jak wszystko, by w ten sposób przetrwać.”

„(…) jeśli nie wiesz dokąd iść
sama cię droga prowadzi”

„A szczęście tak jak skrzypce im starsze tym młodsze.”

„Można być grzesznikiem, chociaż się wypełnia przepisy, i można być świętym, chociaż się żyje na bakier z przepisami.”

„Miłość różni się od przyjaźni. Przyjaźń musi być wzajemna. Jeśli nie jest wzajemna, nie jest przyjaźnią.”

„Liryka religijna jest tak jak liryka miłosna zafascynowana Umiłowanym, chociaż niewidzialnym. Mówi o przeżyciach duszy ludzkiej spotykającej się z Bogiem osobą.”

„Czy można oddać Bogu pół serca, czwartą część duszy, jedną setną swojego czasu?”

„Jeśli jest noc, musi być dzień, jeśli łza – uśmiech.”

„Jeśli ktoś płacze dlatego, że drugiemu jest źle, Pan Bóg cieszy się tym płaczem, bo takie łzy ciekną po twarzy jak perły, które nurek wyławia z ciepłego morza w Zatoce Perskiej. To są piękne łzy.”

„Smutek szuka przyjaźni.”

„Pewnego wieczoru zacząłem wymieniać wszystkich dobrych ludzi, których spotkałem w moim życiu. Musiałem to jednak przerwać, bo chyba nigdy bym nie skończył.”

„Najtrudniej być posłusznym Bogu do końca!”

„Nie polewaj, nie dmuchaj, gdy miłość się pali.”