Jan Trzynadlowski – polski teoretyk i historyk literatury, wydawca.
Ukończył Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie .
W latach 1945-1950 był pracownikiem Uniwersytetu Łódzkiego. Należał do Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Od 1950 mieszkał we Wrocławiu, od 1951 związany był z Uniwersytetem Wrocławskim. W 1966 uzyskał tytuł profesora. W latach 1956-1960 pełnił funkcję dyrektora i redaktora naczelnego wydawnictwa Ossolineum. Od 1964 do 1985 był sekretarzem generalnym Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego.
Zajmował się m.in. teorią filmu. Pod jego redakcją wydano m.in. Dzieło filmowe – teoria i praktyka , Film – sztuka kulturowych poszukiwań i odkryć .
Wybrane publikacje:
Studia literackie
Powieść polska lat 1945-1965 w poszukiwaniu bohatera ;
Rozważania nad semiologią powieści ;
Edytorstwo. Tekst, język, opracowanie ;
Autor – dzieło – wydawca ;
Sztuka słowa i obrazu .
W latach 1959–1974 był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL o pseudonimie Konrad. Jako agent Konrad odegrał kluczową rolę w operacji przejęcia części tajnego archiwum Stanisława Mikołajczyka, zawierającej pamiętniki Wincentego Witosa.
Źródło: Philogelos albo Śmieszek. Z facecji Hieroklesa i Philagriosa, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1996, tu: wstęp, s. 5.
