Jan Grzegorczyk cytaty

„(…) nie osądzajmy, bo trzeba by rozpruć serce człowieka, by zobaczyć, czego doświadczył, że ma dziś tak skomplikowane życie.”

„Tajemnica człowieka jest zbyt ogromna i zbyt głęboka, aby mógł ją pojąć drugi człowiek”

„Kłócić się z pijanym to tak jak krzyczeć na kogoś, kogo nie ma.”

„Pan Bóg pisze prosto po krzywych liniach życia.”

„Nikt mnie tak w życiu nie kochał jak papieros. Najwierniejsza kochanka.”

„Czegokolwiek doświadczysz, nigdy nie bądź zgorszony człowiekiem. To tak jakbyś gardził Bogiem.”

„Żaden grzech nie przekreśla człowieka. Ale kiedy człowiek pokocha nienawiść i zemstę, to się na pewno od Boga oddala.”

„… wiara oznacza to, jak zwracasz
się do Boga, kiedy jesteś sam.”

„Słowa spisane, nieszczęście zasiane.”

„Ludzie boją się śmierci, a mnie coś podpowiada, że jest to najpiękniejszy moment życia.”

„Pustynia to nie jest bezkres rozgrzanego piasku, ale hałdy popiołu i wszelkich niedopalonych śmieci, które z sobą przywozisz.”

„Biskupi są tylko narzędziami, a narzędzia mają to do siebie, że się zużywają.”

„Każdy ma jakiś nałóg. Ważne, żeby go był świadom.”

„Wszystkie godziny ranią, ostatnia zabija.”

„Człowiek (…) istota skazana na przebaczenie. Przebaczenie stanowi wielkość, której czasem nie może udźwignąć.”

„Człowiek się modli i klnie w mowie, która jest mu najbliższa.”

„Granice dobra i zła nie biegną granicami narodów, ale ludzi.”

„Jedyne, co człowiek może zrobić, to przyjmować rzeczy takimi jakie są. Zgodzić się na tajemnicę”

„Moje życie nie jest ani więcej, ani mniej warte niż jakiekolwiek inne…”

„Wiedział, że słowa wypowiadane na gorąco zwykle ranią. Nad słowem pisanym łatwiej zapanować. Ubezpieczyć je, wyjaśnić, otoczyć sensem.”