Jacek Sobota cytaty

„Uśmiechnął się oszczędnie; gdyby oszczędność uśmiechów przynosiła jakieś profity, niechybnie dorobiłby się fortuny.”

„Cisza zapada nagle, jak kopuła, która odgradza mnie od świata, jak całun dźwiękoszczelny, kokon błogosławionego spokoju. Zagłębiam się w poszukiwaniu utraconej tożsamości. Wszystko się oddala, choć nie istnieje żaden punkt odniesienia.”

„Nie wyważa się otwartych drzwi. Ani uchylonych bram. Witaj w Piekle.”

„Pokój przesłuchań był przytulnym pomieszczeniem o ścianach tak nagich, że niemal wywoływały u zdrowego mężczyzny erekcję.”

„Może lepiej stawiać opór, płonąć krótko, ale jasno, niż trwać, zachowywać status quo, czekać… na co?”

„Jestem równie otwartym człowiekiem, jak pańskie złamanie.”

„Skuję ci mordę, jakbym był mrozem.”

„Nieistnienie, byt paradoksalny, bo tak mocno nieobecny, że aż nad obecny.”

„Świat jest w istocie wieloaspektowy, pluralistyczny, wymykający się prostym analogiom, nie do objęcia jedną definicją. Ale jednak sensowny.”

„W myślach litania, w czynach precyzja.”