Jacek Sempoliński cytaty (8 cytatów)

Jacek Sempoliński: 8 Cytatów 0 Polubień

Jacek Sempoliński słynne cytaty

„Moja twórczość przy użyciu środków tradycyjnych, jakimi są farba, kredka, ołówek, w porównaniu z pracami młodych artystów jest nazbyt estetyczna i elegancka. Zresztą jak w ogóle w sztuce nieposługującej się słowem powiedzieć: „ten człowiek jest bezbronny”? Jak powiedzieć coś o bezbronności, nie pokazując jej w całej jej ohydzie? Jest w życiu człowieka coś ohydnego. Ciało jest ohydne. Śmierdzi.”

Jacek Sempoliński

Źródło: Dorota Jarecka, Rozmowa z malarzem Jackiem Sempolińskim http://wyborcza.pl/1,75475,1013055.html, wyborcza. pl, 11 września 2002.

„Nigdy nie znosiłem awangardy. W awangardzie istnieje bardzo gwałtowny i kategoryczny element ustanowienia jedynej możliwości. Tam mówi się wyraźnie, co jest sztuką, a co być nią nie może. Tego typu pouczenia są mi obce, wobec tego nie mogę powiedzieć, że prowokacja w sztuce być musi.”

Jacek Sempoliński

Źródło: Dorota Jarecka, Rozmowa z malarzem Jackiem Sempolińskim http://wyborcza.pl/1,75475,1013055.html, wyborcza.pl, 11 września 2002.

„Sztuka to przede wszystkim znaczy wolność. Ja po pierwsze, nie wiem co to „wolność”, a po drugie tego znaku równości nie uznaję, ponieważ sztuka nie jest wolnością, tylko jest rodzajem zniewolenia, zniewolenia artysty przez imperatyw sztuki.”

Jacek Sempoliński

Źródło: Zbigniew Benedyktowicz, O „Epitafium i siedmiu przestrzeniach”, Polska Sztuka Ludowa Konteksty 1993 t. 47 z. 1 s. 19.

„Dlaczego sztuka i twórczość zbliżają się do antropologii? Co w twórczości artystycznej upoważnia do tego, żeby włączyć ją w ten obszar antropologii? Otóż uważam, że twórczość jest rzeczą podwójną. Mamy tu do czynienia z dwoma zjawiskami: przyczyny, pochodzenie, źródła twórczości, sztuki oraz ich istnienie w obiegu ludzkim, szerszym. Mogę powiedzieć, że ta podwójność, leżąca u podstaw aktu twórczego, istnieje pewno we wszystkich dziedzinach sztuki, ale ja biorę odpowiedzialność za słowo w dziedzinie malarstwa. U podstaw leżą więc jak gdyby dwa sprzeczne motywy: po pierwsze twórczość jako taka, jako jedna z sił władających człowiekiem, jako przedstawicielem gatunku, oraz coś innego, to znaczy coś, co nie jest twórczością, a co jest rzeczywistością, oczywiście w szerszym rozumieniu rzeczywistością, której człowiek sam jest częścią. W której istnieje. Z tych dwu źródeł twórczość czerpie swoje soki. Rzeczywistość otaczająca, w której człowiek tkwi i jest nią przeniknięty jest siłą, oraz ta już szczególna i poszczególna w człowieku siła, jaką jest twórczość, też jest siłą sprawczą. Z tych dwu sił powstaje kreacja artystyczna.”

Jacek Sempoliński

Źródło: Zbigniew Benedyktowicz, O „Epitafium i siedmiu przestrzeniach”, Polska Sztuka Ludowa Konteksty 1993 t. 47 z. 1, s. 19.

„Po 1989 roku, kiedy tylko „wybuchła wolność”, zwrócili się do mnie projektanci gmachu seminaryjnego w Gnieźnie, żebym namalował w kaplicy ścianę ołtarzową. Odmówiłem. Nie byłbym w stanie tego zrobić. Mogę pisać na zamówienie, ale nie mogę malować. Natychmiast po podjęciu zamówienia następuje u mnie paraliż wyobraźni.”

Jacek Sempoliński

Źródło: Dorota Jarecka, Rozmowa z malarzem Jackiem Sempolińskim http://wyborcza.pl/1,75475,1013055.html, wyborcza.pl, 11 września 2002.

„Ubranie jest elementem kultury, tak jak elementem kultury jest perizonium, które weszło do ikonografii Ukrzyżowanego. Jak było naprawdę na Kalwarii, nie wiadomo. To po pierwsze. Po drugie, nasze ludzkie bytowanie jest złożone w części z kultury, a w części z niekultury, i ja bym chciał mieć jak najmniej kultury. Chciałbym, żeby zapora między mną i mną, między mną a Jezusem, mną a Aniołem była jak najmniejsza.”

Jacek Sempoliński

Źródło: Dorota Jarecka, Rozmowa z malarzem Jackiem Sempolińskim http://wyborcza.pl/1,75475,1013055.html, wyborcza.pl, 11 września 2002.

„Mądry, skupiony, poważny, a zarazem obdarzony finezyjnym poczuciem humoru. Precyzyjny, powściągliwy, zamknięty w sobie, małomówny, ale zawsze trafiający w sedno, wyrozumiały i wierny w przyjaźni, Jacek Sempoliński emanował wewnętrzna siłą, magnetyzmem, który przyciągał do niego ludzi; wielu z nich wzbogacił intelektualnie swoja myślą. Przez całe życie pielęgnował kulturę duchową i umysłową, trudził się poszukiwaniem sensu, od najmłodszych lat bezwarunkowo ulegał tej sile władającej człowiekiem, którą nazywamy twórczością.”

Jacek Sempoliński

Źródło: Aleksandra Melbechowska-Luty, Sen http://www.dwutygodnik.com/artykul/4030/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

„Kiedy idzie się pod dyktando własnego życia, wiele się ryzykuje, również to, że się w banalnym stereotypie ugrzęźnie.”

Jacek Sempoliński

Źródło: Dorota Jarecka, Rozmowa z malarzem Jackiem Sempolińskim http://wyborcza.pl/1,75475,1013055.html, wyborcza.pl, 11 września 2002.

Podobni autorzy

Octavio Paz 10

meksykański poeta, dziennikarz, krytyk i eseista, noblista

Hermann Hesse 40

prozaik, poeta i eseista niemiecki, noblista

Czesław Miłosz 93

polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki,…

Zygmunt Bauman 58

polski socjolog, filozof, eseista

Milan Kundera 54

czeski pisarz, eseista

Josif Brodski 25

rosyjski poeta i eseista

Thomas Stearns Eliot 18

poeta, dramaturg i eseista angielski

Jorge Luis Borges 45

argentyński pisarz, poeta i eseista

Salvador Dalí 57

malarz hiszpański

Benito Mussolini 23

wódz ("duce") włoskich faszystów, premier Włoch

Podobni autorzy

Octavio Paz 10

meksykański poeta, dziennikarz, krytyk i eseista, noblista

Hermann Hesse 40

prozaik, poeta i eseista niemiecki, noblista

Czesław Miłosz 93

polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki,…

Zygmunt Bauman 58

polski socjolog, filozof, eseista

Milan Kundera 54

czeski pisarz, eseista