Idi Amin: Kraj

„Jestem tutaj, żeby promować turystykę w Ugandzie, moim pięknym kraju. Chcę osobiście zaprosić wszystkich Włochów, aby przyjeżdżali do Ugandy i do woli polowali na słonie i nosorożce.”

Idi Amin

kończąc swoją podróż we Włoszech na mediolańskich targach handlowych.
Źródło: Riccardo Orizio, Diabeł na emeryturze. Rozmowy z siedmioma dyktatorami, op. cit., s. 30–31.

„W Djeddah, jednym z największych portów Arabii Saudyjskiej, do którego zawijają statki wiozące pielgrzymów do Mekki znalazł swą przystań uciekinier, o którym już mało kto poza granicami jego kraju zdaje się pamiętać: Idi Amin Dada – były prezydent Ugandy. Pędzi spokojne, żeby nie powiedzieć szczęśliwe dni na wygnaniu. Podobno nie pije. Stał się również przykładnym muzułmaninem, nie opuszcza żadnej z codziennych modlitw. Jedyną jego pasja jest udzielanie dobrych rad nowym przywódcom swego kraju. Robi to przez telefon, a król Arabii Saudyjskiej płaci rachunki bez zmrużenia powiek. Od czasu rozwodu z byłą śpiewaczką jazzową Sarah Kyolaba mieszka sam. Jego rodzina, składająca się z czterdziestu dziewięciorga dzieci, rozproszyła się po świecie. Ale towarzyszy mu stale straż przyboczna, która ma za zadanie zarówno chronić go jak i pilnować, aby znów nie popełnił jakiegoś szaleństwa.”

Idi Amin

Autorzy: Pierre Accoce, Pierre Rentchnick, Chorzy, którzy nami rządzą, tłum. Marta Kubiak, Wydawnictwo Test, Lublin 1992, s. 9.

O dzieciach , O rodzinie , O piciu , O pasji

„Z mojej strony mogę tylko życzyć Drugiej Republice Ugandy powodzenia i pomyślnych wiatrów. Mój rząd w odpowiednim czasie przygotuje uczciwe, sprawiedliwe i w pełni wolne wybory powszechne… Ja udam się wtedy z powrotem do koszar i będę wykonywał rozkazy nowo wybranego prezydenta. Mój rząd święcie wierzy w pokój i braterstwo między narodami… Będę utrzymywał dobre stosunki z krajami całego świata… Nie wierzę w system jednopartyjny.”

Idi Amin

Źródło: Joseph Kamau, Andrew Cameron, Lust to Kill: The rise and Fall of Idi Amin, cyt. za: Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, op. cit., s. 182.

O pokoju , O historii , O czasie

„Elżbieta II: Proszę mi powiedzieć, panie prezydencie, czemu zawdzięczamy tę niespodziewaną radość goszczenia pana w naszym kraju?
Idi Amin: Musiałem zrobić zakupy. W Ugandzie, wasza wysokość, trudno dostać buty numer czternasty.”

Idi Amin

po złożeniu pierwszej oficjalnej, a zarazem całkowicie nieoczekiwanej wizyty w Londynie.
Źródło: Riccardo Orizio, Diabeł na emeryturze. Rozmowy z siedmioma dyktatorami, op. cit., s. 31.

O butach , Radość

„Niemcy to dobry kraj, gdzie Hitler, kiedy był premierem i naczelnym dowódcą, spalił ponad sześć milionów Żydów. Hitler i wszyscy Niemcy wiedzieli, że Izraelici nie są ludźmi, którzy pracują dla dobra narodów świata i dlatego palili ich żywcem w komorach gazowych na niemieckiej ziemi…”

Idi Amin

Źródło: Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, op. cit., s. 178.

O historii