Ian McEwan cytaty

„W nauce bluźnierstwo jest użyteczne.”

„Do czego może się przydać jeden kawałek puzzli? A z drugiej strony – czy ktoś odważyłby się go wyrzucić?”

„I choć myślisz, że cały świat leży u twoich stóp, on może powstać i cię stratować.”

„Zdarza się niekiedy, że u tych, którzy roztrząsają krzywdy, chęć rewanżu miesza się, dla nich dogodnie, z poczuciem obowiązku.”

„Czy była smutna dlatego, że dorosła i wcale jej się to nie podobało? Trudno powiedzieć.”

„(…) nie da się wiedzieć, o czym myśli osoba, która nic nie mówi.”

„(…) gdyby ludzie (…) każdego dnia choć chwilę poświęcili na myślenie, kim są lub kim mogliby być, wtedy świat byłby dużo lepszym miejscem i może nawet nie byłoby wojen.”

„Wszyscy obawialiśmy się jej trochę, kiedy milczała, ale znów przekonywała śpiewnym, rozmarzonym głosem, że to ona lęka się odrobinę nas, więc dlatego milczy.”

„Dzieci trudniej oszukać niż dorosłych.”

„Świadomość to przypadkowy dar albo ślepy proces.”

„Dzieci bały się go, bo inni się go bali. Był przerażający, bo taką miał reputację.”

„Nikt nie ustrzeże pustego domu (…).”

„To, że potrafimy przyzwyczaić się do otaczających nas tajemnic, samo w sobie jest tajemnicą (…).”

„Czasami podchodził do siedzących domowników i, po chwili wahania, wskakiwał im na kolana, stawał z rozczapierzonymi pazurami i wpatrywał się głęboko w oczy bez mrugnięcia. Potem przekrzywiał głowę, nie odwracając wzroku, i miauczał, tylko raz, i od razu wiadomo było, że William przekazywał właśnie coś ważnego i mądrego, coś, czego człowiek nigdy nie zrozumie.”

„(…) nic nie stoi w miejscu, ani ludzie, ani woda, ani czas.”

„Ktoś płakał głośno. Czy to byłem ja?”

„(…) po osiągnięciu pewnego wieku, kiedy pozostałe do przeżycia lata po raz pierwszy wydają się skończone i człowieka przechodzi pierwszy zimny dreszcz, ktoś, kto umiera, wzbudza większe, bardziej braterskie zainteresowanie.”

„(…) matka nie była moim wymysłem ani wynalazkiem sióstr, a jednak wciąż od nowa wyobrażałem ją sobie i zarazem odrzucałem.”

„Gdy Peter budził się rano, nigdy nie otwierał oczu, dopóki nie odpowiedział sobie na dwa proste pytania. Zawsze zadawał je w tej samej kolejności. Pytanie pierwsze: kim jestem? (…) pytanie drugie: jaki dziś dzień tygodnia?”

„Najprostszym sposobem odzyskania utraconego rodzica jest po prostu samemu nim zostać.”

„Zmiany społeczne nigdy nie zachodzą w jednakowym tempie.”

„Uważali się za zbyt wykształconych, by wierzyć w przeznaczenie, lecz mimo to wydawało im się paradoksem, że tak doniosłe spotkanie mogło być dziełem przypadku, tak bardzo zależnym od setek nieistotnych zdarzeń i decyzji. Przerażało ich, że mogło do tego spotkania w ogóle nie dojść.”

„Tak oto można zmienić bieg całego życia – przez zaniechanie.”

„Ile wstydu przysparza czasem ciało, które nie maskuje albo nie potrafi maskować emocji. Kto dla zachowania pozorów nie chciałby zwolnić bicia serca albo opanować rumieńców?”

“In my dreams I kiss your cunt, your sweet wet cunt. In my thoughts I make love to you all day long.”

“Wasn't writing a kind of soaring, an achievable form of flight, of fancy, of the imagination?”

“It is shaming sometimes, how the body will not, or cannot, lie about emotions.”

“It is quite impossible these days to assume anything about people's educational level from the way they talk or dress or from their taste in music. Safest to treat everyone you meet as a distinguished intellectual.”

“When it's gone, you'll know what a gift love was. You'll suffer like this. So go back and fight to keep it.”

“A person is, among all else, a material thing, easily torn and not easily mended.”

“It was always the view of my parents… that hot weather encouraged loose morals among young people.”

“It wasn't only wickedness and scheming that made people unhappy, it was confusion and misunderstanding; above all, it was the failure to grasp the simple truth that other people are as real as you.”

“The cost of oblivious daydreaming was always this moment of return, the realignment with what had been before and now seemed a little worse.”

“This is how the entire course of a life can be changed - by doing nothing.”

“… falling in love could be achieved in a single word—a glance.”

“A story was a form of telepathy. By means of inking symbols onto a page, she was able to send thoughts and feelings from her mind to her reader's. It was a magical process, so commonplace that no one stopped to wonder at it.”

“Find you, love you, marry you, and live without shame.”

“I've never had a moment's doubt. I love you. I believe in you completely. You are my dearest one. My reason for life. Cee”

“You can tell a lot from a person's nails. When a life starts to unravel, they're among the first to go.”

“She lay in the dark and knew everything.”

“All she had needed was the certainty of his love, and his reassurance that there was no hurry when a lifetime lay ahead of them.”

“It was not generally realized that what children mostly wanted was to be left alone.”

“No one knows anything, really. It's all rented, or borrowed.”

“come back, come back to me”

“He knew these last lines by heart and mouthed them now in the darkness. My reason for life. Not living, but life. That was the touch. And she was his reason for life, and why he must survive.”

“How guilt refined the methods of self-torture, threading the beads of detail into an eternal loop, a rosary to be fingered for a lifetime.”

“That love which does not build a foundation on good sense is doomed.”

“But whathappened? The answer is simple: the lovers survive and flourish.”

“Dearest Cecilia, You’d be forgiven for thinking me mad, the way I acted this afternoon. The truth is I feel rather light headed and foolish in your presence, Cee, and I don’t think I can blame the heat.”

“There's a taste in the air, sweet and vaguely antiseptic, that reminds him of his teenage years in these streets, and of a general state of longing, a hunger for life to begin that from this distance seems like happiness.”

“Not everything people did could be in a correct, logical order, especially when they were alone.”

“At that moment, the urge to be writing was stronger than any notion she had of what she might write.”

“From this new and intimate perspective, she learned a simple, obvious thing she had always known, and everyone knew; that a person is, among all else, a material thing, easily torn, not easily mended.”