Henryk Bereska – tłumacz literatury polskiej na język niemiecki, poeta.
Pochodził ze śląskiej robotniczej rodziny, urodził się w Szopienicach . We wrześniu 1939 był polskim harcerzem. W 1944 trafił do Luftwaffe, a następnie do niewoli amerykańskiej. Po wojnie nie zgodził się na współpracę z SB, a czując się zagrożony uciekł przez zieloną granicę do Niemiec, gdzie początkowo pracował jako niewykwalifikowany robotnik rolny.
Po utworzeniu NRD zamieszkał w Berlinie Wschodnim. Uzyskał tam maturę, a potem na Uniwersytecie Humboldta studiował germanistykę i slawistykę. Po studiach był redaktorem w wydawnictwie Aufbau-Verlag, gdzie pracował do 1955. Jego berlińskie mieszkanie miało okna wychodzące na Mur Berliński, i mimo że później zostały one zamurowane, nadal słyszał strzały oddawane do próbujących ucieczki na Zachód. Dlatego też pracę w domu jako tłumacz podjął w innym miejscu – w domku letniskowym w Kolbergu .
Tam tłumaczył polską literaturę, pisał wiersze i polityczne aforyzmy. Przełożył na język niemiecki ponad 200 książek. Natomiast w latach 80. XX wieku zaczął publikacje własnych utworów literackich. Na język niemiecki tłumaczył autorów takich jak: Jan Kochanowski, Jarosław Iwaszkiewicz, Jerzy Andrzejewski, Stanisław Wyspiański, Cyprian Kamil Norwid, Tadeusz Różewicz. Tłumaczenia spisywał ręcznie, na maszynie przepisywała je jego żona, Gilda.
10 marca 2002 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego. W maju 2005 został laureatem pierwszej edycji nagrody Transatlantyk przyznanej przez Instytut Książki.
Wikipedia
✵
17. Maj 1926 – 11. Wrzesień 2005
