Henri Michaux cytaty

„Z twoimi wadami nie ma pośpiechu. Lekkomyślnie ich nie naprawiaj. Bo co wstawisz na ich miejsce?”

„Kiedyś miałem zbyt wiele szacunku dla natury. Stawałem przed rzeczami i krajobrazami, pozwalałem im działać. Teraz koniec, będę interweniował.”

„Jedyne, co znam, co jest naprawdę moje, to bezmierne morze.”

„Pluję na moje życie, nie solidaryzuję się z nim. Kto nie jest lepszy od swojego życia?”

„Z umarłym lepiej nie podróżować.”

„Zabierzcie mnie i lepiej mnie pogrzebcie.”

„Kto ukrywa własne szaleństwo, umiera niemy.”

„Myśli pochodzące z dolnych pokładów nie są piękne.”

„Ludzie tacy jak ja powinni żyć jak pustelnicy, tak byłoby lepiej.”

„Ten, kto nie zgadza się na świat, nie buduje na nim domu.”

„Całkiem niedawno wyjęto kulę z serca komuś, kto nigdy nie był na wojnie.”

„Kładę się zawsze bardzo wcześnie, utrudzony, choć nie można odnotować żadnego męczącego zajęcia podczas mojego dnia.”

„Oddychać to już tyle, co dać przyzwolenie.”

„Rzadko zdarzyło mi się spotkać w moim życiu ludzi, w których, tak jak we mnie, trzeba by bezustannie pompować powietrze.”

„Było oczywiste (już od mojej młodości), że urodziłem się, aby żyć między potworami.”

„Chciałbym narysować świadomość istnienia i upływ czasu.”

„Nie, nie powinna wystarczyć tobie
jedna śmierć, aby odebrać ci twoją
miłość.”

„… Odchodzisz beze mnie, moje życie,
Toczysz się,
A ja wciąż czekam, zanim zrobię krok,
Ty już gdzie indziej stajesz do walki
…”

“A man who knows neither how to travel nor how to keep a journal has put together this travel journal. But at the moment of signing he is suddenly afraid. So he casts the first stone. Here.”

“It is preferable not to travel with a dead man.”

“It is almost an intellectual tradition to pay heed to the insane. In my case those that I most respect are the morons.”

“In my night, I besiege my King. I rise up steadily and I wring his neck. He regathers his strength, I come back at him, and wring his neck another time. I shake him, shake him like an old prune tree, and his crown trembles on his head. But nevertheless, he is my King, I know it and he knows it, and it is quite certain that I am at his service.”

“A mind of a certain size can feel only exasperation toward a city. Nothing can drive me more fully into despair. The walls first of all, and even then all the rest is only so many horrid images of selfishness, mistrust, stupidity, and narrow-mindedness. No need to memorize the Napoleonic code. Just look at a city and you have it. Each time I come back from the country, just as I am starting to congratulate myself on my calmness, there breaks out a furor, a rage… And I come upon my mark, homo sapiens, the acquisitive wolf. Cities, architectures, how I loathe you! Great surfaces of vaults, vaults cemented into the earth, vaults set out in compartments, forming vaults to eat in, vaults for sex, vaults on the watch, ready to open fire. How sad, sad…”

“No, I have already said it elsewhere. This earth has had all the exoticism washed out of it. If in a hundred years we have not established contact with some other planet (but we will), or, next best, with the earth's interior, humanity is finished. There is no longer a means of living, we explode, we go to war, we perpetrate evil of all sorts; we are, in a word, incapable of remaining any longer on this rind. We are in mortal pain; both from the dimensions as they now stand, and from the lack of any future dimension to which we can turn, now that our tour of the earth has been done to death.”

“You can love a woman. To admire her is hard. You are not dealing with something important.”