Ewa Błaszczyk: Nie Żyje

Ewa Błaszczyk jest polska aktorka. Odkryj ciekawe cytaty na temat nie żyje.
Ewa Błaszczyk: 26   Cytatów 0   Polubień

„Zwykle, jak coś w życiu robiłam, to robiłam do upadłego. Jak leżałam brzuchem do góry, to leżałam tak długo, jak mogłam. Tylko to „leżenie” dla mnie jest możliwe między jedną a drugą pracą. Jest w tym jakiś porządek. Zawód aktorki wybrałam z konkretnych powodów; zawsze interesował mnie człowiek, jego psychika i emocje, to zainteresowanie mieściło się gdzieś pomiędzy psychiatrią a psychologią. Z tego też względu przede wszystkim interesowały mnie role wymagające dogłębnego prześwietlenia człowieka. Lubię też śpiewać mądre teksty, chcę być ich jakimś przekazicielem. Pracę społeczną mogę zaś podejmować tylko dzięki wykonywanemu aktorstwu.”

Ewa Błaszczyk

Źródło: „Przewodnik Katolicki”, 22 lutego 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/przeczytac.htm

O śpiewie

„Czas sprawia, że nabieramy dystansu do różnych wydarzeń, traum, rozpaczy. Chętnie się śmieję. Chcę się śmiać, chcę żyć.”

Ewa Błaszczyk

Źródło: Krystyna Pytlakowska, Matka zawsze walczy, „Viva!” nr 6, 17 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114268.html

O matce , O czasie

„Zawsze byłam osobą wierzącą, ale jestem indywidualistką, która rozmowę z Bogiem woli prowadzić w samotności. Wiara przekładała się na coś bardzo intymnego i tak pozostało to u mnie do dziś. Stała się jednym ze stałych punktów mojego życia, przede wszystkim dała mi siłę do walki.”

Ewa Błaszczyk

Źródło: „Przewodnik Katolicki”, 22 lutego 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/przeczytac.htm

O Bogu , O wierze , O samotności , O sile

„(…) jak żyjesz z iluzją, to nic ci się nie kończy. Wyobraźnia łagodzi ból istnienia.”

Ewa Błaszczyk

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/ewa-blaszczyk-stan-radosnego-oczekiwania.html

O bólu

„Pierwszy rok po zachłyśnięciu się Oli był dla mnie dramatyczny, wówczas byłam bardziej z Olą, w jej świecie niż w rzeczywistości. Zawodowy świat istniał, bo musiał, ze względu na moje zobowiązania, przez co również byłam obwiniana, że jestem bezduszną matką, która pomimo ciężkiego stanu dziecka gra w teatrze, kinie. Bez tego moja psychika nie wytrzymałaby skomasowania tragicznych przeżyć, niczym niezapowiedzianej śmierci męża Jacka, chwilę czasu później tragedii z Olą… Trzy lata temu po raz pierwszy opuściłam ją na trzy tygodnie, kiedy wyjechałam do Paryża, gdzie dojechała do mnie druga córka Mania. Mania jest bardzo czuła, opiekuńcza i wrażliwa wobec Oli. Żyje jak dziecko na tyle normalnie, na ile z taką siostrą i toczącym się wokół niej życiem uda się żyć.”

Ewa Błaszczyk

Źródło: „Przewodnik Katolicki”, 22 lutego 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/przeczytac.htm

O śmierci , O dzieciach , O świecie , O grach

„Matka po czymś takim przechodzi różne stadia. Na początku chce mieć zdrowe dziecko. Szybko. Potem godzi się z chorobą. Z czasem akceptuje to, że będzie ona trwała długo. Aż wreszcie nabiera przekonania, że życie jej dziecka jest dalej życiem. Ale w innej postaci. Taka matka zmienia swój stosunek do czasu, do miłości, do Boga…”

Ewa Błaszczyk

Wejść tam nie można (2005)
Źródło: s. 29

O życiu , O Bogu , O dzieciach , O matce

„Ja chcę żyć, przekręcić życie, by nie było kalekie. Bo albo się schodzi, albo wchodzi. Trwanie pomiędzy jest jak powolne samobójstwo. Ten zawód jest dla mnie wentylem od tego, co w domu. Muszę tylko pilnować, żeby nie wybierać rzeczy miałkich.”

Ewa Błaszczyk

Źródło: „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 13 listopada 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pznzy.htm

O życiu , O domu , O samobójstwie

„Agnieszka powiedziała mi kiedyś, że w obu nas jest taka „nerwica życia”. Niby wydaje się, że jest normalnie, spokojnie, ale to tylko pozory. To dziwne, ale właśnie sobie uświadamiam, że po naszej przyjaźni nie pozostało prawie żadnego śladu. A jednak Agnieszka była w moim życiu właściwie stale obecna. Często wysyłała kartki, dzwoniła z lotniska. Bardzo przeżywała chwilę, gdy urodziły mi się bliźniaczki. Kiedy leżałam w szpitalu, dzwoniła do mnie codziennie, opowiadała o swoich doświadczeniach macierzyńskich z Agatą.”

Ewa Błaszczyk

Źródło: „Rzeczpospolita”, 28 kwietnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nerwicaz.htm

O przyjaźni