Dmitrij Głuchowski cytaty

„A wojna pochłaniała zasoby. Wojna zabierała najlepszych ludzi. Wojna była wyniszczająca.”

„Straszna jest nie sama śmierć. Straszne jest jej oczekiwanie”

„Każdy z nas gra swoje role i każdego z nas niekiedy uwiera kostium…”

„A jakże! Referendum. Lud powie tak – znaczy tak. Powie nie – znaczy, że lud się pomylił. Niech się namyśli jeszcze raz – szydził Andriej.”

„Jeśli uważasz, że twoje miejsce jest na dnie, to bierz jak najwięcej powietrza i skacz.”

„Znasz przypowieść o żabie w śmietanie? Jak dwie żaby wpadły do dzbanka ze śmietaną? Jedna, myśląc racjonalnie, szybko zrozumiała, że opór jest bezcelowy i że losu nie da się oszukać. A może jest jakieś życie pozagrobowe, więc po co się niepotrzebnie wysilać i na próżno pocieszać płonnymi nadziejami? Złożyła łapki i poszła na dno. A druga była na pewno durna, albo niewierząca. I zaczęła się szamotać. Wydawałoby się, po co się szarpać, jeśli wszystko przesądzone? Szamotała się i szamotała… Aż ubiła śmietanę na masło. I wylazła z dzbanka. Uczcijmy pamięć jej towarzyszki, przedwcześnie poległej w imię postępu filozofii i racjonalnego myślenia.”

„Popełniłem jeden jedyny błąd – wylazłem nie z tej matki, co trzeba, i teraz przez całe swoje nieskończone życie muszę za to płacić!”

„Cyrkowe akrobatki to tak naprawdę jedyny sens tego całego życia! Co to za życie – bez nich? Zwykła egzystencja. Jak u grzyba albo jakiegoś pierwotniaka. Wszystko pozostałe, człowieku – od muchy po wieloryba – żyje wyłącznie miłością.”

„Z kim czujemy się bliżej, swobodniej, z kim jesteśmy bardziej szczerzy – z osobą, z którą dopiero co się przespaliśmy, czy z człowiekiem, na którym mamy władzę i którego zamierzamy rozstrzelać?”

„Szczęśliwy to człowiek, który kończy wspinaczkę na szczyt w późnej starości i schodzi z niego wprost w przepaść wieczności. Biada zaś temu, który przed pięćdziesiątą rocznicą narodzin osiągnął już wszystko i popadł w marazm.”

„Jak w tej starej baśni, wymagano od niego, żeby poszedł tam, nie wiadomo gdzie, przyniósł to, nie wiadomo co, i za to obiecano mu cudowne wybawienie, nie mówiąc nawet jakie ono będzie.”

„Piękno kocha cień, bo w cieniu rodzi się pokusa.”

„Kiedy się kocha, rodzą się ładne dzieci.”

„Z szóstki, która zgłosiła się na wyprawę, pułkownik wybrał tych, których według jego mniemania Sewastopolska potrzebowała najmniej. Myśl okazała się słuszna, bo z wyprawionej na Sierpuchowską trójki na stację nie wrócił nikt.”