Źródło: Rotmistrz i prokurator, „Gazeta Wyborcza”, 9 maja 2003 http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,34314,1468200.html
Czesław Łapiński – podpułkownik, prokurator sądów wojskowych, zbrodniarz stalinowski.
Absolwent Gimnazjum im. Króla Kazimierza Wielkiego w Olkuszu. Ukończył w 1936 roku Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim w stopniu podporucznika. Uczestniczył w kampanii wrześniowej. W czasie okupacji był od jesieni 1939 członkiem Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej , później pracował w wywiadzie ZWZ-AK. W czasie powstania warszawskiego był dowódcą kompanii AK na Ochocie. Drugiego dnia powstania został ranny w rękę. Działał w partyzantce na Zamojszczyźnie. W AK doszedł do stopnia majora.
Do LWP wstąpił ochotniczo w 1945 roku i został skierowany do pracy w sądownictwie wojskowym. Oskarżał początkowo w sprawach o dezercję i niewłaściwe obchodzenie się z bronią.
Pracował na Białostocczyźnie w Wydziale do Spraw Doraźnych Sądu Okręgowego, później został przeniesiony, najpierw do Łodzi, potem do Warszawy. Pełnił w tych miastach funkcję szefa Prokuratur Wojskowych Rejonowych. Prokurator Łapiński uczestniczył w tzw. sądach doraźnych, w których zapadało najwięcej wyroków śmierci.
W czasie swojej pracy w Łodzi, w grudniu 1946 r., oskarżał m.in. w procesie dowódcy Konspiracyjnego Wojska Polskiego – kapitana Stanisława Sojczyńskiego ps. „Warszyc”. Oskarżony i pięciu jego podkomendnych zostali rozstrzelani 17 lutego 1947 roku, tuż przed ogłoszeniem amnestii.
W 1947 roku trafił do Ministerstwa Obrony Narodowej do Departamentu Służby Sprawiedliwości, gdzie pracował jako prokurator i kierownik sekcji. W tym czasie był prokuratorem w procesie pokazowym rotmistrza Witolda Pileckiego.
W 1950 roku został przeniesiony do rezerwy. Pracował w tym czasie jako adwokat. Miał uprawnienia do obrony przed sądami wojskowymi.
31 stycznia 2001 IPN wszczął śledztwo, w którym zgromadzono 18 tomów akt i przesłuchano żyjących świadków w sprawie mordów sądowych popełnionych przez Łapińskiego. W listopadzie 2002 roku powstał akt oskarżenia. Do wydania wyroku nie doszło wobec śmierci oskarżonego, który zmarł na chorobę nowotworową w Centrum Onkologii-Instytucie w Warszawie mieszczącym się u zbiegu ulic Wilhelma Konrada Roentgena i Rotmistrza Witolda Pileckiego.
Pochowany na wojskowych Powązkach.
Źródło: Rotmistrz i prokurator, „Gazeta Wyborcza”, 9 maja 2003 http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,34314,1468200.html