Anna Onichimowska cytaty

„Wolność, która ma jakieś granice, przestaje być wolnością.”

„Bywają takie dni i noce, które zmieniają wszystko. Bywają takie rozmowy, własne lub zasłyszane, które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz świat. Nie możemy ich przewidzieć. Nie możemy się na nie przygotować. Czyhają gdzieś na nas, zapisane w łańcuchy pozornych przypadków, nieuchronne jak świt po ciemności.”

„Pozornie można sobie wyobrazić wszystko, a jednak próby sterowania zachowaniem wyobrażanych osób często spełzają na niczym. Jakby nawet w tym innym wymiarze miały wolną wolę.”

„I mam uczucie, że nie ma już o czym mówić. I nigdy nie będzie. Bo słowa nie mogą wyrazić pustki. Im jest ich więcej, tym bardziej kłamią.”

„W dziurach czas jest pojęciem jeszcze bardziej abstrakcyjnym, niż jest nim w istocie. Nie ma dni ani nocy, ani pór roku. Mieszkańcom dziur wydaje się, że panują nad czasem, podporządkowując go bez reszty swoim potrzebom, jest to jednak pozorne, jak pozorne jest ich poczucie wolności. Nie ma bowiem ciaśniejszego więzienia jak to, które sobie sami zbudowaliśmy.”

„Po co uwieczniać coś, co za chwilę zginie? Istnieje tylko Tu i Teraz, wszystko, co było, jest śmiercią.”

„Każdy próbuje uciec czasami od rzeczywistości. Powszechnie znany jest fakt uzależniania się od seriali telewizyjnych i prymitywna potrzeba podglądania życia innych poprzez show realities. W ten sposób jednak uciekając od własnej rzeczywistości, wpadamy w inną, często daleko mniej ciekawą niż naszą własną.”

„Ciemność jest drugą stroną światła, nie mogą bez siebie istnieć, tylko przeciwieństwa się uzupełniają…”

„Czy na pewno lepiej jest wiedzieć, czy też żyć w nieświadomości, bawiąc się przypuszczeniami?”

„Czasem łatwiej jest coś opowiedzieć, ukrywając nie tylko twarz, ale i głos. Można ostrożnie dobierać słowa. Można je zmieniać.”

„(…) czyż istnieje ucieczka bardziej idealna niż ta od własnych problemów i lęków?”

„Wszyscy kiedyś umrzemy. Tylko jedni wcześniej, drudzy później. Chodzi o to, żeby to odwlec. Jak najdalej…”

„Żałuję, cóż to za słowo. Poszedłbym na bosaka na koniec świata, gdyby można to odwrócić.”

„Nie wolno niczego, co ważne, odkładać na później.”

„Składam ten świat po kawałku, ponieważ lustro, w którym się kiedyś odbijał, rozsypało się na drobny mak. Bo wystarczy, że zabraknie jednego kawałka puzzli, a obraz nigdy nie będzie kompletny.”

„Boli mnie głowa, ręce i nogi. Mięśnie, kości, paznokcie, włosy, zęby i serce. A najbardziej dusza.”

„Komety przemykają i gasną, myślę. Nie chcę jej widzieć.”

„Człowieksamotnyjak zapomniany ziemniak.Jego przyjaciółmijedynieszalone królikina pustym polu.”

„Powinnaś mieć na imię Hera, nie żadna Kometa. Hera, moja siostra. Hera, moja miłość…”