Albert Memmi cytaty

„Dziś głosi się hasło „Black is beautiful”, jest się dumnym z tego, że się jest kobietą, Żydem czy Bretończykiem. Ta duma wydaje mi się tyleż dyskusyjna, co niegdysiejsze niedocenianie samego siebie. Nikt nie powinien się wstydzić swojej przeszłości i rodziny: akceptować siebie, to akceptować również swoją historię, osobistą i zbiorową. Ale czy od odrzucania samego siebie trzeba zaraz przejść do przesadnego podbijania własnej wartości?”

„Rasizm nie jest ani czystym uczuciem, ani czystym pojęciem, abstrakcyjnym rezultatem analizy. Będąc konkretnym przeżyciem, jest rasizm relacją między dwiema jednostkami występującymi w destrukcyjnym duecie, i z których każda należy do specyficznego, właściwego jej świata.”

„Różnica budzi obawę, bo różnica to nieznane, a nieznane wydaje się zapowiadać niebezpieczeństwo. Różnica niepokoi nawet wtedy, gdy urzeka.”

„Rasizm to nieudany związek z drugim człowiekiem, przy czym fakt tego nieudania staje się czymś zwyczajowym. Spytajcie przypadkowych ludzi, co czują w kontakcie z obcym. Przede wszystkim nieufność, jeśli nie wstręt i lęk. Obcy jest jak napotkana na drodze nieznana roślina, której sam zapach może się okazać trujący.”

„Stwierdzenie różnicy nie jest rasizmem, lecz stwierdzeniem.”

“There is a strange kind of tragic enigma associated with the problem of racism. No one, or almost no one, wishes to see themselves as racist; still racism persists, real and tenacious.”

“Racism rests upon and functions as a kind of seesaw: the persecutor rises by debasing and inferiorizing his victim.”

“Racism does not limit itself to biology or economics or psychology or metaphysics; it attacks along many fronts and in many forms, deploying whatever is at hand, and even what is not, inventing when the need arises.”

“We would have liked to be Arab Jews. If we abandoned the idea, it is because over the centuries the Moslem Arabs systematically prevented its realization by their contempt and cruelty. It is now too late for us to become Arab Jews.”

“I arrived in France, and found myself up against the legend which was current in left-wing Parisian salons: the Jews had always lived in perfect harmony with the Arabs. I was almost congratulated for having been born in such a land where racial discrimination and xenophobia were unknown. It made me laugh.”