— Jacques Perret (écrivain) écrivain français 1901 - 1992
Rôle de plaisance, 1957
Les Anormaux — Cours au Collège de France, 1974-1975, Cours du 22 janvier 1975
— Jacques Perret (écrivain) écrivain français 1901 - 1992
Rôle de plaisance, 1957
— Wilhelm Stekel Médecin et psychologue autrichien 1868 - 1940
Onanisme et homosexualité : la parapathie homosexuelle [Onanie und Homosexualität : die homosexuelle Parapathie], 1917
— Michel Foucault philosophe français 1926 - 1984
Les Anormaux — Cours au Collège de France, 1974-1975, Cours du 22 janvier 1975
— Benoît Mandelbrot mathématicien franco-américano-polonais 1924 - 2010
Une approche fractale des marchés, 2005
— Jean Baudrillard philosophe et sociologue français 1929 - 2007
La Société de consommation (1970), Deuxième partie : Théorie de la consommation, La logique sociale de la consommation, Différenciation et société de croissance
„Une crise ne se surmonte que grâce à l'intervention déterminante d'un seul individu.“
— Raphaël Aloysius Lafferty écrivain américain 1914 - 2002
, 1968
— Armand Jean du Plessis de Richelieu prélat catholique et personnalité politique française 1585 - 1642
Testament politique, 1688
— Michaël Laitman 1946
By giving up his attempts to change this world mechanically outside
Introduction to the Book of Zohar (2005)
— Nicolas de Condorcet philosophe, mathématicien et homme politique français 1743 - 1794
Sur l'instruction publique, 1791-1792
— Michaël Laitman 1946
There are two entities: the Creator and the Creation. The Creator
The Science of Kabbalah (2005)
— Augustin d'Hippone philosophe parmis les premiers Chrétien 354 - 430
(2) Nam hæc est brevissima et apertissima differentia duorum Testamentorum, timor et amor: illud ad veterem, hoc ad novum hominem pertinet; utrumque tamen unius Dei misericordissima dispensatione prolatum atque conjunctum. (...) (3) Potest ergo esse dilectio in vindicante. Quod unusquisque in filio suo probat, cum eum in mores pessimos defluentem, severissima cœrcitione constringit, et tanto magis, quanto magis eum diligit, atque hoc modo corrigi posse arbitratur. Non autem occidunt filios quos diligunt homines, quando eos corrigere volunt: quia multi hanc vitam pro magno bono habent, et totum quare volunt educare filios suos, in hac vita sperant. Fideles autem atque sapientes homines, qui credunt esse aliam vitam meliorem, et quanta possunt ex parte noverunt; nec ipsi vindicant occidendo, cum filios suos volunt corrigere, quia in hac vita eos posse corrigi credunt: Deus autem qui novit quid cuique tribuat, vindicat occidendo in quos voluerit, sive per homines, sive occulto rerum ordine; non quia eos odit in quantum homines sunt, sed in quantum peccatores sunt. (...) Ecce manifestum est Deum cum dilectione corrigere, non solum infirmitatibus et ægritudinibus, sed etiam mortibus temporalibus, eos quos non vult damnare cum mundo. (4) (...) et quomodo non sit contrarium quod Dominus nobis in Evangelio præcepit, ut diligamus inimicos nostros: de quibus tamen promittit ipse vindictam, cum de illo iudice similitudinem inducit, qui quotidianas interpellationes viduæ mulieris petentis ut se vindicaret, quamvis esset injustus, nec Deum timens, nec homines reverens, tamen sustinere non potuit, et audivit eam, ne ulterius tædium pateretur: ex cujus comparatione multo magis Deum, qui est benignissimus atque justissimus, dixit vindicare electos suos de inimicis eorum (Cf. Lc 18, 2-8.).
la
Citations de saint Augustin, Contre Adimantus, Manichéen