Cytaty na temat zwierzątko (11 cytatów)

„Zjadłem w tej szkole prawie wszystko –
Zwierzątek parę w formalinie,
Równię pochyłą, szkielet, cyrkiel,
Bardzo mnie belfrzy nienawidzą.
Od czasu, kiedym pożarł mapy,
Historyk plącze się w zeznaniach,
A fizyk bez amperomierza
Mierzy prąd stały kukurydzą…”

Roman Kołakowski (1957–2019) polski kompozytor, poeta, piosenkarz, reżyser

Źródło: „Zjadacz pomocy naukowych”

O czasie , O pomocy

„– Zobacz, Sophie, kotek. – Było mu przykro z powodu śmierci karalucha Niedźwiedzia. Może tego popołudnia wybierze się do sklepu ze zwierzętami i przywiezie córce nowego przyjaciela. Sophie zapiszczała z radości i wyciągnęła rękę w stronę kociaka.
– Umiesz powiedzieć „kotek”? – spytał Charlie. Pokazywała zwierzątko rączką i uśmiechała się, tocząc z ust kropelki śliny.
– Chciałabyś kotka? Umiesz powiedzieć „kotek”? Sophie wciąż pokazywała kotka.
– Kotek – powiedziała.
I wtedy kotek padł trupem.”

Christopher Moore (1957)

Brudna robota

O śmierci , O zwierzętach

„Ale kto wie, co mówiła w ciemności, gdy była sama, w gorzkie bezsenne noce, myśląc o swoim życiu, z każdym dniem uboższym, w czterech ścianach pokoju, w którym czuła się uwięziona jak leśne zwierzątko w ciasnej klatce.”

John Ronald Reuel Tolkien Władca Pierścieni

Postać: Éowina
Władca Pierścieni

O pokoju , O myślach , O myśleniu

„W moim środowisku (co za słowo!) nie wychodziło się za mąż w wieku szesnastu lat w siódmym miesiącu ciąży. Brało się pigułki antykoncepcyjne, kończyło studia, robiło karierę, zaliczało rozlicznych narzeczonych. Aż tu nagle – Panie Święty! – huragan uczuć, kapelusz z woalką (welon z mirtowym wianuszkiem byłby może lekką przesadą), kostium od Chanel albo suknia z trenem, i w ogóle Na Wieki Wieków Amen. Pytałam moje znajome: „Ale dlaczego właśnie on?!!” Znajome poprawiały norki albo baranice, obciągały bawełniane podkoszulki albo suknie od Diora, czerwieniły się, jąkały, aż w końcu wyduszały z siebie tę prawdę nad prawdy: „Bo wieesz… on jest dla mnie dobry!” Tu chwytał mnie za każdym razem – mnie, ladacznicę-liberałkę – śmiech pusty. Dobry! Też coś! Jakby odezwało się zwierzątko domowe w noc wigilijną! Dobry! A cóż to znaczy?”

Anna Bojarska (1946–2019) polska pisarka i scenarzystka

Źródło: Dobroć, miesięcznik „Twój Styl”, sierpień 1996.

O emocjach , O śmiechu , O studiach , O wieku

„Nie mogą bezbożni uczyć nas wiary, nie mogą łajdacy uczyć moralności, nie mogą przestępcy stać na straży prawa. Prawnicy, uporządkujcie to! (…) Przychodzą czasy bezbożnych rządów nad światem. Będą bezbożne konstytucje, wszechmogące będą referenda, bezbożne będą współczesne Babilony i sądy. (…) A słuszność będą mieli ludzie zieloni na drzewach, którzy bronić będą owadów i płazów, patrząc jak giną dzieci. Czułość do zwierzątek będą posiadać w stopniu doskonałym i usprawiedliwiać będą zabójstwo nienarodzonych.”

Józef Zawitkowski (1938) polski duchowny katolicki, biskup

do prawników uczestniczących w pielgrzymce na Jasną Górę.
Źródło: Biskup do prawników: Uporządkujcie to! http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80273,7106935,Biskup_do_prawnikow__Uporzadkujcie_to_.html, gazeta.pl, 3 października 2009.

O dzieciach , O ludziach , O świecie , O wierze

„Nie mam żadnych pamiątek z dzieciństwa – powiedziała smutno. – Żadnych fotografii, starego pamiętnika ani pluszowych zwierzątek – nic. Tylko wspomnienia, a te są straszne…”

Jana Frey (1969)

W ślepym zaułku wolności

O dzieciństwie

„Prawdę mówiąc od pierwszej mojej wyprawy do północnej Afryki mam pewną słabość do małych Arabek. „Czarodziejki” – powiedział o nich Adam rano przy promie, kiedy dziewczynka może dwunastoletnia, z figlarnie opartą na biodrze ręką patrzyła na niego z żarem, przed którym nie ma ucieczki. To dobre słowo, czarodziejki. W Dajr al-Madinie odnalazłem wśród oblepiających mnie dzieci takie śliczne małe zwierzątka. Miałem w portfelu kilka banknotów. Może trzy funty. W hotelu dwudziestopięciofuntówki. Je uszczęśliwia funt, nawet dwadzieścia pięć piastrów. Przychodziły mi do głowy myśli występne, że za dwudziestkę mógłbym taką pachnącą miodem, śniadą dziewczynkę wziąć do swojego hotelu i pieścić przez wiele godzin. Świństwo, ale potworną miałem na to wówczas ochotę.”

Marcin Kydryński książka Chwila przed zmierzchem

Źródło: Chwila przed zmierzchem

O dzieciach , O myślach , O myśleniu

„Większość Azjatów traktuje nie-Azjatów jak maskotki lub zwierzątka. Jedyny sposób, aby przekroczyć izolację wynikającą z odmienności rasy, koloru skóry, języka i polityki – to zobaczyć i odczuć, że w każdym człowieku, z którym żyjemy, pracujemy i kochamy się, jest cząstka nas samych i że możemy jedynie odkryć to, co jest nam wspólne.”

Christopher Doyle (1952) australijski operator filmowy

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13704

Kochać się

„Co do homoseksualizmu, to nie sądzę by rodzice chcieli, żeby na lekcja biologii uczono ich dzieci, że z pary dwóch samców mogą rodzić się dwa zwierzątka – bo to nieprawda.”

Roman Giertych (1971) polski polityk narodowy

Źródło: „Dziennik”, 16 maja 2006

O dzieciach , O rodzicach

„Mówiąc między nami, wolę film, który wyszydza Święta, ale zachowuje emocjonalną szczerość, niż cukierkowe produkcje za 125 milionów dolarów z jakimiś futrzastymi zwierzątkami, których maskotki możesz później kupić w najbliższym McDonaldzie.”

Billy Bob Thornton (1955) aktor amerykański

Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=23057

O szczerości

„Opuszczaliśmy Paryż. Niewygodny autobus pełen był hałaśliwych dzieci. Siedziałem przy okienku, obserwowałem mijane domy i byłem w nostalgicznym nastroju - takim, jaki opanowuje człowieka, kiedy opuszcza Paryż. Wszystkie te dzieci coś stąd wywożą, myślałem. Ich główki są teraz pełne niezapomnianych wrażeń. Dziewczynki siedziały po prawej, chłopcy po lewej. Niczego im nie nakazywałem, dzieci same tak usiadły. Z sekcji dziewczęcej dobiegał szczebiot. Podawały sobie nawzajem jakieś pluszowe zwierzątko, powtarzając ciągle: - Jeeej, pokaż mi go jeszcze raz! Ale słodziutki! Mi też go podaj! Boże, ale słodziutki! Pluszowy potwór z przygłupawym uśmiechem wędrował z rąk do rąk, za każdym razem wywołując nową falę zachwytu. Trwało to jakieś pół godziny. Na fotelach za mną siedzieli dwaj chłopcy, okularnicy z wysokimi czołami. Ich rozmowa trwała całą trasę Paryż-Praga. Całkowicie poważnie i ze wszystkich stron rozpatrywali problem, czy gówno się pali? Dwa światy rozdzielone tylko wąskim przejściem.”

Petr Šabach (1951–2017)

Zakład

O myślach , O myśleniu , O wrażeniach , O problemach