Cytaty na temat wybryk (5 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Wśród politycznych killerów mających zabijać słowami wyróżnił się poseł Mariusz Kamiński. Lżył premiera, odmawiając mu honoru i przyzwoitości. Jakie miał do tego prawo? Ano takie, że czuł za sobą przyzwolenie swej partii. Jaki miał tytuł? Ano taki, że ma od niedawna mandat poselski i konstytucja gwarantuje mu wolność słowa. Co z tego, że początkujący, odkąd PiS (ale nie tylko, wkład ma tu też np. Janusz Palikot) zaczął operować językiem nienawiści, podłość jest coraz szerzej tolerowana. A przecież był to wybryk niegodny posła i obywatela. Premier to nie jest tylko polityk, to jest szef demokratycznie wybranego rządu RP, de facto najważniejsza osoba w państwie. Lżenie premiera jest lżeniem państwa.”

Adam Szostkiewicz (1952)

Źródło: Tusk lżony przez posła Kamińskiego, blog Adama Szostkiewicza, 20 stycznia 2011 http://szostkiewicz.blog.polityka.pl/?p=754

O wolności

„Miałem też okazję przeczytać felieton Stanisława Michalkiewicza w ostatnim numerze „konserwatywno-liberalnej” gazety „Najwyższy Czas!”. (…) Nie jest to, powiedzmy sobie szczerze, jakiś przypadkowy wybryk pana Michalkiewicza, publikującego także na łamach antysemickiej „Naszej Polski”. (…) Władze Unii Wolności Michalkiewicz zwykł był nazywać „Sanhedrynem”. Felietoniście wszystko się jakoś tak kojarzy… (…) Przypisanie polskiemu inteligentowi antysemityzmu stanowi dzisiaj faktycznie wyrok śmierci – frasuje się Ryszard Legutko w piątkowym „Życiu”. Dobry Boże, gdyby w tym była choć krzyna prawdy… (…) Jak na osobę zmarłą śmiercią cywilną, nasz nieboszczyk ma się całkiem nieźle”

Lesław Maleszka (1952) dziennikarz polski

Źródło: Nieboszczycy mają się nieźle, „Gazeta Wyborcza”, 26 czerwca 2000

O śmierci , O Bogu , O wolności , O czasie

„Mewa – wybryk cenzury –
przekreśla niebo od dołu do góry.”

Jan Sztaudynger (1904–1970) poeta polski, satyryk

Źródło: Mewa, Fraszki, „Życie Literackie” nr 16, 15 kwietnia 1956, s. 11 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14806

O życiu

„Z powodu króciutkiego listu, który napisałam pod dyktando Włodzimierza Lenina Stalin pozwolił sobie wczoraj na niezwykle grubiański wybryk w stosunku do mnie. Jestem w partii nie od dzisiaj. W ciągu całych tych trzydziestu lat nie usłyszałam od żadnego towarzysza ani jednego grubiańskiego słowa, interesy partii Iljicza są mi drogie nie mniej niż Stalinowi. Potrzebuję obecnie maksimum panowania nad sobą. O czym można, a o czym nie można mówić z Iljiczem – wiem lepiej od każdego lekarza, wiem bowiem, co go denerwuje, a co nie, a w każdym razie lepiej od Stalina. Zwracam się do Was i Grigorija jako do bardzo bliskich towarzyszy Lenina i proszę uchronić mnie od grubiańskiego ingerowania w moje życie osobiste, od niegodziwych wymyśleń i plotek. Nie wątpię, jaka będzie jednomyślna decyzja Komisji Kontroli, która pozwala sobie grozić mi Stalinem, ale nie mam siły ani czasu, bym miała je marnować na tę głupią kłótnię. I ja jestem żywym człowiekiem, a moje nerwy są napięte do ostatnich granic.”

Nadieżda Krupska (1869–1939) rosyjska działaczka komunistyczna

oskarżycielski list do przewodniczącego BP KC RKP (b) – Kamieniewa.
Źródło: Nikita Chruszczow, O kulcie jednostki i jego następstwach, „Polityka” nr 31, 1988, cyt. za: Waldemar Jan Dziak, Kim Jong Il, Wydawnictwo Trio, Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 2004, s. 84.

O życiu , O decyzjach , O sile , O nauce

„Myśl o aktorstwie zrodziła się stosunkowo wcześnie, ale nawet dla mnie była pewnym zaskoczeniem. W liceum jako typowy introwertyk zawsze stałem z boku, nigdy nie wyrywałem się do odpowiedzi. Kiedy pojawiła się propozycja, by stworzyć kabaret, miałem do niej spory dystans. Potem, ku własnemu zadziwieniu, nabrałem wiatru w żagle, rozkręciłem się na dobre. Szkolna scena otworzyła przede mną nowe możliwości. Nagle poczułem się odważny i dowcipny. Zrozumiałem, że aktorstwo to kierunek, z którym powinienem wiązać przyszłość. Rodzice byli w szoku i traktowali to jako jednorazowy wybryk. Byli szczerze zdziwieni, że wybrałem krakowską PWST i dostałem się za pierwszym razem.”

Piotr Grabowski (1968) polski aktor ur. w 1968

Źródło: Jan Bończa-Szabłowski, Życie jak gorący news, „Rzeczpospolita”, 16 maja 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28940

O życiu , O myślach , O rodzicach , O czytaniu