Cytaty na temat piana (9 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Piana z pysków jest smarem demokratycznych społeczeństw.”

Nicolás Gómez Dávila (1913–1994)

Demokracja

„Nie chcę być nowym 2Pakiem, chcę być nową Nosowską,
przyszłość leży w mojej krtani, składam mową horoskop,
jadę autem, tocząc pianę, tęskniąc mocno za Polską,
chciałbym miewać chłodną banię, lecz gorączkę mam non-stop.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Wosk
Źródło: utwór BXL

O przyszłości

„(…) nie wiesz, czy ona ciągle słucha muzyki, czy jest głucha,
zapytać raczej o jej imię czy ulubionego gitarzysty,
(człowiek nie jest nagi, póki nie zdejmie słuchawek),
ma na głowie koronki, pianę z wanny z firmowego sklepu.”

Adam Raczyński (1975)

Źródło: Port z odpływem

„Piana trzyma się miski jak Rosjanie Kaliningradu.”

Robert Makłowicz (1963) dziennikarz polski

„Ach ci ludzie, to brudne świnie
Co napletli o mojej dziewczynie
…
Tylko pyta kryjąc rumieniec
Czemu patrzę jak potępieniec?
Czemu zgrzytam, kiedy się pyta – czy ma ładny biust?
Czemu toczę pianę z ust?…”

Stanisław Staszewski (1925–1973) polski poeta i bard

Źródło: Baranek

O ludziach

„Wydaje mi się, że naturalne brzmienie mojego głosu najlepiej pasuje do Wagnera, muzyki rosyjskiej, może również do Brahmsa. Są jednak niektóre pieśni Brahmsa o wysokiej tessiturze, pieśni Mahlera, utwory Bacha czy Lutosławskiego, w których potrzebuję pewnego rodzaju piana. Tego typu efekty wymagają specjalnych zabiegów, wykorzystania odpowiedniego rezonowania głowy. To jest dość skomplikowane, ale ogólnie problem sprowadza się do kontrolowania emocji. Ktoś mógłby zrobić mi zarzut, że wszystko dokładnie kontroluję, sprawdzam, eksperymentuję i w związku z tym moje śpiewanie jest chłodne. (…) wolę śpiewanie kontrolowane aniżeli histeryczne emocje, które rujnują warsztat. (…) Nie można przenosić rozbuchanych, ogromnych emocji, strawnych w operze, do wycyzelowanych arii Bachowskich, do muzyki dawnej i wielu pieśni, nawet współczesnych.”

Jadwiga Rappé (1952)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_rappe_jadwiga

O problemach

„Na przystanku tramwajowym wypaliłem papierosa, aż do ostatniego tytoniowego włókna, po sam brzeg bibułkowego filtra. Taaak, papieros był jedyną rzeczą, jaką ukrywałem przed moją ukochaną Żabcią, nie zdradzałem jej myślą ani uczynkiem, nie gapiłem się jak wszyscy moi koledzy na biust pani Lucynki z księgowości ani też nie kartkowałem w ubikacji pisemek z gołymi babami, jakie przemycali przez granicę ci dwaj spryciarze z działu eksportu; przynosiłem karnie całą pensję do domu, po drodze nie wymieniając nawet jednego grosika na piwną pianę w „Cyganerii”; gdy mówiłem, że idę na mecz z kolegami, trafiałem faktycznie na trybuny, a nie w opary dymu, unoszącego się ponad karcianymi stolikami i moczyłem usta w alkoholu tylko wówczas, gdy na moje pytające spojrzenie, odpowiadała dyskretnym, widocznym tylko dla nas skinieniem. Nie miałem sobie niemal niczego do zarzucenia, co więcej, odnajdywałem niepowtarzalny, kojący umysł zapach w tej bezprzykładnej poprawności. Podczas gdy moi koledzy, zdradzający swoje żony w każdej szufladzie biurka, cierpieli okrutnie z powodu urojonych małżeńskich ograniczeń, ja byłem wolny od trosk podobno nierozłącznie związanych ze stanem bycia-mężem i bycia-ojcem, nie odczuwałem specjalnie ciężaru obowiązków, jakie spadały niby gradobicie po odejściu od ołtarza; oni cierpieli piekielne męki, gdy ja taplałem się beztrosko po właściwej stronie otchłani dorosłych rozkoszy, może właśnie za to Bóg mnie pokarał?”

Adam Ubertowski (1967)

Trans-Syberia

O Bogu , O domu , O myślach , O odejściu

„Lecą ptaki w tkane nieznane.
Szumią palmy w puszystym wzorze.
Świecą gwiazdy nad Krajdywanem.
Toczy pianę wzburzone morze.”

Joanna Kulmowa (1928–2018) polska pisarka i poetka

Źródło: Krajdywan

O ptakach , O morzu

„(…) Grotowski jako reżyser był dla Mrożka bezużyteczny. Jako teatralny teoretyk – także niebezpieczny. Nie można sobie wyobrazić przypadku, że Grotowski wystawia Mrożka. Ale Mrożek nieczęsto zajmował się Grotowskim, czy mówił coś o nim, a Grotowski prywatnie korzystał z języka Mrożka, z jego powiedzonek. Większość moich przyjaciół i znaczących znajomych nie doceniała Grotowskiego. Gustaw Holoubek, Erwin Axer. Ale wściekłość i pianę na ustach nazwisko Grotowskiego budziło u Kantora.”

Jerzy Jarocki (1929–2012)

Źródło: „Teatr”, 7 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20347

O czytaniu , Wściekłość