Cytaty na temat personel (13 cytatów)

„(…) najlepszym sposobem zabezpieczenia przyszłości Pfleiderer oraz miejsc pracy personelu jest otwarta, wspólna i konstruktywna współpraca pomiędzy firmą oraz przedstawicielami pracowników (…).”

Piotr Morta (1959)

Pasoc w Barcelonie.
Źródło: powiatowy.pl, 16 marca 2013 http://www.powiatowy.pl/2013/03/pasoc-w-barcelonie-miedzynarodowa-umowa-ramowa-w-koncernie-pfleiderer/

O przyszłości , O współpracy

„Znalazłem tu [w Ameryce] tyle posłuszeństwa, że wcale już nie było powodu jechać do Niemiec. Gdyby w Stanach Zjednoczonych powstał system obozów na wzór nazistowskich obozów niemieckich, odpowiedni personel można by dobrać w każdym amerykańskim miasteczku średniej wielkości.”

Stanley Milgram (1933–1984) amerykański psycholog

podsumowując swoje badania na pocz. lat 60.
Źródło: Olga Andriejewa, W głowach uczonych, „Russkij Rieportior”, tłum. „Forum”, 27 września 2010.

„Zgadzam się z panią. Nawet po nacjonalizacji nasza gospodarka to katastrofa. Ale na gorzką rzeczywistość reaguję jak przystało na prawdziwego rewolucjonistę i mam odwagę sprzeciwić się strajkom, nadmiernym żądaniom, powtarzać, że nie należy oddawać się demagogii, zawodom, kto więcej obieca. Również dziś rano przeprowadziłem dyskusję z przedstawicielami personelu hotelowego Zapytałem ich: "Myślicie, że dalsze żądania podwyżek rozwiążą wasze problemy? Może rozwiążą je w danej chwili. A jutro? Jutro nie będziecie już mieli turystów, już w tym roku nie przyjeżdżają i skończy się na tym, że hotele zostaną zamknięte. Trzeba mniej żądać, a więcej pracować, więcej produkować."”

Álvaro Cunhal (1913–2005) polityk portugalski

w wywiadzie udzielonym Orianie Fallaci w czerwcu 1975 w Lizbonie
Źródło: Oriana Fallaci, Wywiad z historią, wyd. Sfery, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7799-039-1, tłum. Agnieszka Czepnik, Anna Osmólska-Mętrak, Joanna Ugniewska, s. 588.

O historii , O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu

„Dyrektor zakładał przedsiębiorstwo prywatne o takim samym profilu specjalizacji jak to państwowe, którym kierował. W firmie prywatnej dawał pracownikom wyższe wynagrodzenie, ponieważ nie obowiązywał w niej bardzo wysoki podatek od wynagrodzeń, tzw. popiwek poważnie ograniczający wysokość uposażeń w przedsiębiorstwach państwowych. W ten sposób doprowadzał do przejmowania pracowników z państwowego do jego prywatnego przedsiębiorstwa. Po pewnym czasie dochodziło do bankructwa lub przejęcia przedsiębiorstwa państwowego. Drugi sposób to tworzenie spółek prywatnych przez dyrektorów państwowych firm z legitymacją PZPR. Często robili to we współpracy z sekretarzami partyjnymi. Następnie takie firmy uzyskiwały kredyty z tych nowo utworzonych banków na wykup udziałów firmy państwowej. Z badań prof. A. Gardawskiego wynika, że 80 proc. personelu tych nowych prywatnych firm wcześniej pracowało w państwowych przedsiębiorstwach, a 62,5 proc. właścicieli nowych prywatnych przedsiębiorstw małej i średniej wielkości pełniło funkcje kierownicze i dyrektorskie w PRL.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Z komunizmu w kolonialny kapitalizm http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20120225&typ=my&id=my03.txt, naszdziennik.pl, 25 lutego 2012

O czasie , O współpracy

„Zarządy i personel warszawskich bibliotek naukowych składają się z ludzi wyjątkowo uprzejmych i gotowych pomóc literatom w ich pracy. Niestety w bibliotekach tych brak wielu książek jak najbardziej mi niezbędnych. Jedno British Museum w Londynie lepiej jest w książki polskie i rosyjskie zaopatrzone niż wszystkie razem biblioteki warszawskie.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Europa in flagranti
Źródło: s. 105

O ludziach , O książkach

„W miarę rozrastania się przedsiębiorstw przemysłowych finansowe zarządzanie nimi w coraz mniejszym stopniu polega na krętactwie i bezwzględnej rywalizacji. Mówiąc inaczej, dla większości ludzi pracujących w tej dziedzinie praca zaczyna ograniczać się do wykonywania sformalizowanych czynności, mających coraz mniej bezpośredni związek z faktycznym pokonywaniem lub wyzyskiwaniem rywali. Powoduje to stopniowe zanikanie nawyków łupieżczych, głównie ze strony niższego personelu. Nie obserwuje się jednak tego zanikania w najmniejszym nawet stopniu u właścicieli i głównych zarządców.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach

„Cały personel odnosił się do mnie z ogromną życzliwością, choć sprawiłam im sporo kłopotu. Kiedy po napadzie przewieziono mnie do szpitala w Jeleniej Górze i przygotowywano do operacji, chciano ustalić stan zdrowia. Rozmowa wyglądała mniej więcej tak: „Jaką ma pani grupę krwi?”. „Nie wiem”. „Jakie ciśnienie?”. „Nie wiem”. „A kiedy ostatnie EKG było robione?”. „Chyba nigdy.””

Krystyna Feldman (1916–2007) aktorka polska

Patrzyli na mnie jak na wariatkę.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 września 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/amantkis.htm

„Cnota wypływa ze sprawiedliwości. Człowiek niesprawiedliwy może powodować tylko złe czyny. Nie daj się zwieść powierzchownością urzędników waszego personelu i nigdy nie zatrudniaj nikogo, kto jest chciwy na materialne korzyści, ponieważ tacy ciemiężą lud, który mi Bóg powierzył. W postępowaniu wobec moich żołnierzy i poddanych, których oddaje pod twą odpowiedzialność, postępuj tak; wobec młodszych jak wobec własnych dzieci, wobec starszych jak z własnym ojcem i wobec osób w twoim wieku jak z braćmi.”

Sulejman Wspaniały (1494–1566)

fragment rozkazu do podległych dowódców wojskowych.
Źródło: Jerzy S. Łątka, Sulejman II Wspaniały

O Bogu , O dzieciach , O ludziach , O sprawiedliwości

„Sir, odpowiedź na moją depeszę otrzymałem. Pochodzę z Birmingham. Panieńskie nazwisko mojej matki brzmi Anne Elizabeth Margews, ojciec nazywa się John Ward. Mój adres: 54 Madison Avenue, Wardend, Birmingham 8. Sir, błagam o bardziej szczegółowe rozkazy. Od trzech lat służę w polskiej armii podziemnej. Obecnie, idąc za radą polskiego personelu tu na miejscu, łączę obowiązki porucznika AK w czynnej służbie z obowiązkami korespondenta wojennego. Żadna z moich depesz nie przechodzi przez cenzurę.”

John Ward (1921–1995) Oficer brytyjskich sił powietrznych RAF, w czasie II wojny światowej działający w polskim podziemiu

depesza sierżanta RAF Johna Warda do rządu brytyjskiego, Warszawa, 19 sierpnia 1944.
Źródło: Norman Davies Powstanie ’44, Wydawnictwo Znak, Kraków 2008, s. 410.

O matce

„Personel trzeba trzymać krótko. Można go kochać, ale nie wolno tego pokazywać. Personel ma się bać. Co parę tygodni trzeba kogoś dla przykładu wyrzucić z roboty, nieważne czy jest winny czy nie.”

Marek Edelman (1922–2009) przywódca powstania w getcie warszawskim, lekarz, działacz polityczny

pół żartem, pół serio o pracy ordynatora.
Źródło: uml.lodz.pl, 30 marca 2007 http://bip.uml.lodz.pl/index.php?str=1530

Kochać się

„Zbudziła się tuż po czwartej rano. Dokumenty, które dał jej Kit leżały na stole, lecz nie mogła już na nie patrzeć. Czytała je wcześniej parokrotnie. Były to chłodne, kliniczne opisy agonii zwierząt. Wciąż pamiętała głos Kit, gdy odpowiadał na jej pytanie: dlaczego te doświadczenia są kontynuowane z roku na rok?
– To nie ma nic wspólnego z nauką – powiedział. – To jest związane ze zdobywaniem funduszów na wykonywanie doświadczeń. Spytaj kogokolwiek: terapia dla nurków cierpiących na dolegliwości wynikające z nurkowania nie zmieniła się o jotę w czasie ostatnich czterdziestu lat wykonywania tych doświadczeń. Lecz nikomu nigdy nie przyszło do głowy, żeby ograniczyć zapotrzebowanie na fundusze, tylko dlatego, że oni nie odkrywają niczego nowego. To oznaczałoby redukcję personelu, mniejszą pozycję, mniejszy prestiż i mniejszą siłę przebicia w zdobywaniu kolejnych środków na finansowanie swoich badań. Pieniądze, kariera i stanowiska: to wszystko o co w tym chodzi.”

Ingrid Newkirk (1949)

Wolność dla zwierząt

O pieniądzach , O sile , O nauce , O czasie

„Krótko mówiąc, był takim człowiekiem, który potrafi użyć słowa "personel" i nie żartować.”

Terry Pratchett książka Blask fantastyczny

The Light Fantastic

„Dla lekarza to ogromna satysfakcja, kiedy uda mu się odwrócić niekorzystny bieg zdarzeń – przedłużyć życie, a nawet je uratować. I jeszcze stworzyć warunki, by to mogło się udać. Klinika powinna oddziaływać z każdej strony: portier ma być przyzwoicie ubrany, pielęgniarki miłe i oddane, a wśród personelu musi być psycholog, dietetyczka i rehabilitant. Mają być drugie śniadania, a wszystko po to, by chory czuł się omalże jak w domu.”

Aleksander Skotnicki (1948) polski hematolog

Źródło: Wizytówka życia https://www.tygodnikpowszechny.pl/wizytowka-zycia-160893, z Aleksandrem Skotnickim rozmawia Katarzyna Kubisiowska, Tygodnik Powszechny, 28 października 2019.

O życiu , O domu