Cytaty na temat mieszkanka (9 cytatów)

„Jestem Niemką, bo moja mama stamtąd pochodzi, a ja wychowałam się w Hamburgu. Ale sama spójrz, czy ja wyglądam na Niemkę? Nigdy nie czułam się tam do końca u siebie. Chodziłam wiecznie uśmiechnięta, a wszyscy pytali: „I z czego się tak ciągle śmiejesz?”. Nawet moja mama często patrzyła na mnie zdziwiona, skąd u mnie taka spontaniczność, skoro wychowałam się w Niemczech. Myślę, że krew to krew, a mój tata pochodzi przecież z Karaibów. Jestem więc mieszkanką afro-karaibsko-europejską. Jestem chyba kosmpolitką.”

Oceana Mahlmann (1982)

Źródło: „Party” nr 10 (68), 17 maja 2010

O myślach , O myśleniu

„Robiłem cztery do pięciu filmów rocznie. Przenosiłem się z jednego planu filmowego na drugi. Nie miałem zbyt wielkich wymagań. Jakiś hotelik, jakieś mieszkanko. Nowi ludzie, nowy scenariusz. Zrobione i… dalej!”

Jeff Fahey (1952) aktor amerykański

O ludziach

„Mordusiu, moja ty babeczko szafranowa! – Wtuliła się we mnie tak, że moja głowa zniknęła pomiędzy jej piersiami. Ha, jakież to było ciepłe i wygodne mieszkanko dla skołatanej łepetyny! – Jaki ty jesteś uczciwy i słodki. Weź go sobie, weź i nie mów o nim więcej.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Dorotka w rozmowie z Mordimerem o pierścieniu św. Joachima
Ja, inkwizytor. Dotyk zła

„Wynajęła małe mieszkanko, co wywołało nową lawinę irygatorów ze strony matki i zdrowotnego obuwia ze strony ojca. Widocznie rozumowali tak: skoro już ma być kurwą, to niech przynajmniej będzie kurwą czystą i właściwie obutą.”

John Irving książka Świat według Garpa

Świat według Garpa (1978)

O matce

„Mieszkanko moje wygląda coraz ładniej. Coraz więcej w nim ładnych rzeczy, drobiazgów, obrazów. Bywają u mnie znajomi, nieraz zbiera się po kilka osób. Gawędzimy o sztuce, fantazjujemy, omawiamy rzeczy aktualne, śpiewamy, czas płynie.”

Józef Czechowicz (1903–1939) polski poeta

Listy
Źródło: list do siostry, cyt. za: Tadeusz Kłak, Czechowicz – publicysta, „Akcent” 2004, nr 1–2.

O siostrze , O śpiewie , O czasie , Obraz

„Rysio w czasie okupacji ryzykował życie! Przechowywał Żydów. I to nie jednego czy dwóch, ale chyba z kilkunastu! Miał malutkie dwupokojowe mieszkanko w bloku na Żoliborzu i w tej ciasnocie potrafił wygospodarować miejsce i dla naszego drużynowego z harcerstwa Antka Rosentala, i dla naszych kolegów z klasy. Dla mnie był to szczyt bohaterstwa.”

Jan Nowak-Jeziorański (1914–2005) polski dziennikarz, politolog, działacz społeczny, żołnierz AK

o jednym ze swych kolegów z klasy, który ukrywał swojego drużynowego w swoim domu podczas okupacji (mowa o Ryszardzie Matuszewskim – „sprawiedliwym wśród narodów świata”).

O życiu , O domu , O czasie

„Te wszystkie wypindrzone dupki podobne do siebie, jakby je w jednej fabryce robili, Warszawa, Kraków czy Poznań, korporacja, mieszkanko na strzeżonym osiedlu, pierdolony kotek i jego kuweta, bo na dzieci jeszcze „się nie zdecydowały”, wydaje im się, że o wszystkim decydują, takie pewne siebie, samorealizacja, samodoskonalenie i inwestowanie w siebie, a do tego ci ich, kurwa, „partnerzy”, bo to przecież nie chodzi o żaden romans, tylko właśnie „partnerzy”, wykastrowane toto zupełnie, bo się baby własnej boją nawet bardziej niż szefa w robocie – czy oni w ogóle sypiają ze sobą?”

Szczepan Twardoch (1979) polski pisarz fantasy

Źródło: rozmowa Doroty Wodeckiej, Szczepan Twardoch: Więzi was polskość, „Gazeta Wyborcza”, 23–24 marca 2013.

O dzieciach

„Jak byłam na studiach, to miałam chłopaka, który miał małe mieszkanko w bloku ze strasznie starą windą. Mój tato był już wtedy najbogatszym Polakiem i pamiętam, że właśnie wtedy dostałam od mamy żółty telefon z klapką. Mój pierwszy. A dostałam go dlatego, że po raz pierwszy zamieszkałam z chłopakiem i mama chciała mieć ze mną kontakt. Ale pamiętam również to, że nie miałam wtedy wrażenia, że jestem w jakikolwiek sposób bogata czymś materialnym. Bo gadżetem, który miał dla mnie największą wartość, był właśnie ten żółty telefon. No, a mieszkałam z facetem, który dojeżdżał na ósme piętro rozklekotaną windą.”

Dominika Kulczyk (1977)

Źródło: Tomasz Kwaśniewski, Dominika Kulczyk. Dziewczyna z helikoptera http://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,21160139,dominika-kulczyk-dziewczyna-z-helikoptera.html/, wyborcza.pl, 23 grudnia 2016.

O zamieszkaniu , O facetach , Chłopak , O wrażeniach

„Mordusiu, moja ty babeczko szafranowa! – Wtuliła się we mnie tak, że moja głowa zniknęła pomiędzy jej piersiami. Ha, jakież to było ciepłe i wygodne mieszkanko dla skołatanej łepetyny!”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Jaki ty jesteś uczciwy i słodki. Weź go sobie, weź i nie mów o nim więcej.
Dorotka w rozmowie z Mordimerem o pierścieniu św. Joachima
Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 278, wyd. I