Cytaty na temat lipa (5 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Z tym Wehrmachtem to lipa, ale jedziemy w to, bo ciemny lud to kupi.”

Jacek Kurski (1966) polski dziennikarz i polityk

słowa, które według dziennikarzy Tomasza Lisa, Wiesława Władyki, Tomasza Wołka i Katarzyny Kolendy-Zaleskiej zostały wypowiedziane przez Jacka Kurskiego przed nagraniem w studiu radia Tok FM programu porannego 14 października 2005 w odpowiedzi na pytanie Tomasza Lisa „Dlaczego w ogóle zacząłeś z tym dziadkiem Tuska?”. Jacek Kurski zaprzeczył, że wypowiedział te słowa.
Źródło: Co z tą Polską?, 17 listopada 2005, „Media”, 12 grudnia 2005 http://media.wp.pl/kat,43276,wid,8119515,wiadomosc.html?P%5Bpage%5D=1

O ludziach

„[Czytelnik] śmieje się – podejrzewam – z polityki w ogóle. Z jej zasad, z jej mechanizmów tutaj tak doszczętnie jakby obnażonych. Wszystko lipa! Tę konkluzję niezmiernie popularną, bo łatwą do intelektualnego opanowania i dającą miłe poczucie wyższości, Mostowicz swoją książką gruntuje i potwierdza.”

Janusz Wilhelmi (1927–1978) polski krytyk literacki, działacz państwowy

o Karierze Nikodema Dyzmy
Źródło: Wszystko lipa?, „Kultura” 1971, nr 44

„Kędy szeleszcze
Lipa w kwiecie,
Gdzie z miłym swym siedziałam wraz,
Miejsce to jeszcze odnajdziecie,
Bo zmięte kwiaty pomną nas.
Z lasku płynął słodki śpiew
Tandaradei!”

Walther von der Vogelweide (1170–1230) minnesänger i poeta niemiecki

Under der linden an der heide,
dâ unser zweier bette was,
Dâ mugt ir vinden schône beide
gebrochen bluomen unde gras
Vor dem walde in einem tal,
tandaradei! (staroniem.)
Źródło: Tandaradei!, tłum. Leopold Staff

O Kwiatach

„Film to lipa, tam nawet amator może zagrać, jak jest dobry reżyser. Zagrać 200 przedstawień na scenie tak samo – to jest profesjonalizm.”

Jerzy Turek (1934–2010) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, nr 11/2005, za onet.pl

„Prostytutki pracowały dla alfonsa. Był wspaniały i okrutny. Był ich bogiem. Pozbawił je wolnej woli, co im zupełnie nie przeszkadzało. I tak nie wiedziałyby, co z nią zrobić. Czuły się tak, jakby oddały się Jezusowi na przykład, żeby prowadzić życie pełne poświęcenia i ufności, tyle że oddały się alfonsowi, a nie Jezusowi.
Dzieciństwo miały za sobą. Teraz umierały. Z ich punktu widzenia Ziemia była jedną wielką lipą.
Kiedy Trout i kierownik kina, dwaj dusigrosze, powiedzieli, że nie potrzebują żadnej udawanej rozrywki, umierające dzieci odeszły przykładając stopy do planety, odrywając je i znowu przykładając. Zniknęły za rogiem. Trout oczy i uszy Stwórcy Wszechświata, kichnął.”

Kurt Vonnegut książka Śniadanie mistrzów

Śniadanie mistrzów

O życiu , O Bogu , O dzieciach , O odejściu