Cytaty na temat konsternacja (7 cytatów)

„Sam kończyłem szkołę na pograniczu skandalu. Widząc, że komisja egzaminacyjna, wysłuchując kolejnych tasiemcowych wierszy prawie zasypia, zaproponowałem, że powiem „Rzepę” Brzechwy. Czterowiersz: „Chwaliła się rzepa przed całym ogrodem, że jest bardzo smaczna. Z miodem. Na to miód się odezwie i tak jej przygani: A ja jestem smaczny i bez pani” – powiedziałem i zszedłem. Konsternację przerwała prof. Maria Wiercińska od wiersza. Uznała to za kpiny. Wybronił mnie Leon Schiller: „Proszę wziąć pod uwagę odwagę młodego człowieka. I ryzyko, jakie podjął, starając się w tych czterech wierszach zamknąć wszystkie umiejętności. Łącznie z tymi, których został nauczony”. Zdałem.”

Tadeusz Pluciński (1926–2019) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 4 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/gralemn.htm

„Po miesiącu grania rewii ambasador niemiecki zaprotestował w naszym MSZ przeciwko ośmieszaniu postaci Hitlera. Po obejrzeniu numeru [Ten wąsik] przez specjalną komisję (…) dyrekcja otrzymała nakaz skreślenia Hitlera. Zapanowała konsternacja, gdyż jedną z największych atrakcji programu była właśnie ta postać. Próbowałem ratować sytuację i zgoliłem Hitlerowi wąsiki, nic nie pomogło. Obserwatorzy z ambasady niemieckiej pilnowali na widowni respektowania nakazu. Musiałem się przecharakteryzować na Goebbelsa. Tego puścili.”

Ludwik Sempoliński (1899–1981) polski aktor

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/es_ludwik_sempolinski

„Prowadziliśmy kiedyś z żoną warsztaty na Lubelszczyźnie. Gdy mówiłem uczestnikom: „Jestem wieśniakiem”, wywoływało to konsternację. A ja opowiadałem im o tradycjach pasterskich w mojej rodzinie, sięgających XII wieku. Gdy pytałem, kim oni są, nie umieli odpowiedzieć. Niektórzy mówili: „Jesteśmy Polakami”. Nikt nie odpowiadał: „Jestem Lubelakiem”. Niektórzy bali się przyznać do swoich ukraińskich korzeni – a przecież na Lubelszczyźnie mieszkali Żydzi, Ukraińcy. Pytani o stroje ludowe, twierdzili, że nie mają żadnych. Podpowiadałem: „Obejrzyjcie zdjęcia swoich dziadków. Najlepiej z wesela, chrzcin lub pogrzebu. Zobaczcie, jak są ubrani. To są wasze stroje ludowe!”.”

Joszko Broda (1972) polski muzyk

Źródło: Dorota Nosowska, Mówmy dzieciom prawdę, „Magazyn Familia”, 25 czerwca 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Mowmy_dzieciom_prawde,3249,91.html

O dzieciach , O rodzinie , O wieku

„Wciąż czytam komentarze w prasie i moja konsternacja rośnie. Nagroda dziennikarzy akredytowanych przy festiwalu w Gdyni to chyba jedyna nagroda na świecie, której kapituła nie tylko gratuluje swojemu faworytowi, ale informuje też inne gremium, że skoro oni nagrodzili kogo innego, to są niekompetentni i „nie zrozumieli”, ich laureat „nie zasłużył” i właściwie powinien się wstydzić, że w ogóle startował w konkursie, bo nagroda „nic mu nie da.””

Michał Chaciński (1971) polski dziennikarz

o werdykcie jury podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w 2011 roku.
Źródło: Zdecydowany, nie uparty. Wywiad z Michałem Chacińskim, stopklatka.pl, 23 czerwca 2011 http://www.stopklatka.pl/wydarzenia/wydarzenie.asp?wi=78196

O czytaniu

„Dziennik w stanie wojennym polegał głównie na dubbingu. W początkowym okresie nie miałem kamery, nie mogłem robić dokrętek. Mogłem tylko – mając dwa magnetowidy – montować materiały nagrane z telewizji i kasując dźwięk oryginalny, podkładać własny. Oba magnetowidy pracowały 24 godziny na dobę, powielając potem gotowe programy. Kopie rozchodziły się po całym kraju. Opowiadano mi wielokrotnie, że zrobiono komuś żart – o godzinie 19.30 zamiast prawdziwego Dziennika ktoś dyskretnie włączał ten mój. Najpierw było zdumienie, konsternacja, a dopiero potem dziki śmiech. Do dziś pamiętam te ryki, czasem wręcz spazmy ze śmiechu, jakie miałem okazję słyszeć na – nielegalnych oczywiście – pokazach tych filmów w różnych salach i salkach, najczęściej kościelnych. Te reakcje widowni śmiało mogę zaliczyć do najprzyjemniejszych momentów w życiu.”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

o Dzienniku telewizyjnym, który najpierw realizowany był nieoficjalnie.
Źródło: Jacek Szczerba, Artysta pierwszego dubla, „Gazeta Wyborcza”, 18 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/apdu.htm

O śmiechu , O czasie

„Pewnej listopadowej nocy zadzwonił do mnie Józef Nyka z gratulacjami za zdobycie Grand Prix na Banff Mountain Film Festival. Pomyślałem, że żartuje (…). Nazajutrz, gdy odezwały się inne telefony, wszedłem na stronę festiwalu w Banff i dowiedziałem się, że od dawna nie żyję, a ostatnia kopia filmu została uratowana z pożogi stanu wojennego i pokazana na festiwalu. Amerykanin litewskiego pochodzenia, Alex Bertulis, wydał rzekomo dziesięć tysięcy dolarów na rekonstrukcję filmu. Kiedy zatelefonowałem do Banff i zapytałem, jak mogę odebrać nagrodę, nastąpiła cisza – chyba konsternacja.(…) Pieniądze dostałem, ale statuetki już nie, bo ów człowiek, który „uratował” film, stwierdził, że mu się rozbiła.”

Jerzy Surdel (1935–2018) polski reżyser filmowy i telewizyjny, himalaista i taternik

Źródło: Andrzej Mirek, Jerzy Surdel o „Odwrocie”, filmie górskim i wspinaniu http://www.goryonline.com/Jerzy_Surdel_o_Odwrocie_filmie_gorskim_i_wspinaniu,13489,384,0,0,F,news.html, „Góry” nr 219, sierpień 2012

O pieniądzach , O ciszy

„Zaciętość i nieprzejednanie akcji zainspirowanej oraz koordynowanej przez PO musi budzić w Brukseli niejaką konsternację.”

Jan Rokita (1959) polski polityk

Źródło: Jan Rokita: Zaciętość opozycji budzi w Brukseli konsternację. To precedens w UE https://wiadomosci.onet.pl/kraj/jan-rokita-zacietosc-opozycji-budzi-w-brukseli-konsternacje-to-precedens-w-ue/kx2h61v, onet.pl, 2 lipca 2018