Cytaty na temat film
strona 8

Andrzej Wajda Fotografia

„Jak film jest udany to jest to nasz film. (…) Ale bywają filmy, które się nie udadzą i wtedy to jest mój film. (…) Wszystko zależy ode mnie, tyczy się, wszystkie błędy spadają na mnie, a sukces jest naszym wspólnym sukcesem dlatego, że razem robimy ten film.”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

Źródło: Andrzej Wajda w rozmowie z Mateuszem Kudłą, 13 luty 2016 https://fakty.tvn24.pl/fakty-po-poludniu,96/andrzej-wajda-konczy-90-lat,624754.html,

Maciej Pawlicki Fotografia

„Antoni Krauze jest twórcą w pełni świadomym, dojrzałym i wybitnym. Uznał, że – czując ten moment, że taki jest czas – taki film trzeba zrobić. Gdyby wyczuł, że trzeba zrobić wysublimowany film, to by zrobił wysublimowany.”

Maciej Pawlicki (1959) polski producent telewizyjny i filmowy, reżyser, scenarzysta

o filmie Smoleńsk
Źródło: Antoni Krauze: Szukałem szczęśliwego zakończenia "Smoleńska" http://www.rp.pl/Gdynia-2016-/160929814-Antoni-Krauze-Szukalem-szczesliwego-zakonczenia-Smolenska.html, rp.pl, 22 września 2016.

Maciej Kowalewski Fotografia

„Dobra! To chuj ci w dupę, stary! Ja tu na deszczu, wilki jakieś! Przyrzekaliśmy sobie ten film od lat, ale jak nie, to nie!!!”

Adaś Miauczyński Bohater filmów i sztuk teatralnych Marka Koterskiego

Nic śmiesznego (1995)

François Truffaut Fotografia
Mariusz Urbanek Fotografia

„Kilkanaście lat temu reżyser został podczas festiwalu w Gdyni zlinczowany za film Deszczowy żołnierz.”

Dostał „Złotego Pawia” dla najgorszego polskiego filmu za obraz, który wcale nie był na festiwalu najgorszy, nie był nawet filmem złym. Rozpętała się afera na cały kraj, w obronie krojonego na kawałki tępym nożem Saniewskiego stawali Jacek Kuroń i Jan Miodek. (…) Dziś można już tylko domyślać się, co było powodem tamtego ataku. Saniewski, wrocławianin, zawsze funkcjonował poza środowiskiem. Wcześniej był krytykiem filmowym, który przeszedł na druga stronę barykady. Zaczął robić filmy, ale nie uczestniczył w koteriach filmowych dzielących nagrody i sterujących recenzjami. Łatwo więc byłoby atak na jego film wytłumaczyć spiskiem wymierzonym w człowieka spoza układu. Ale równie dobrze powód mógł być banalnie prosty. „Złotego Pawia” trzeba było po prostu komuś dać, a reszta reżyserów miała w jury kogoś znajomego, zaprzyjaźnionego. Padło na Saniewskiego.
Źródło: Saniewski, czyli bajka o Wygranym i Deszczowym żołnierzu http://wroclove2012.com/kulturozerca/blog/saniewski-czyli-bajka-o-wygranym-i-deszczowym-zolnierzu/

„W kostiumie nie może być fałszu. Mam wrażenie, że czasami kostium historyczny przytłacza osobowość postaci – aktora, po prostu ją zabija. A proste, nawet dyskretne rozwiązanie plastyczne ma niekiedy niezwykłą siłę wyrazu i niesie intensywne myślowe przesłanie. Bliski mi, po tym względem, jest film Coppoli – Dracula.”

Magdalena Maciejewska (1962) polska scenograf

Dracula ubrany jest w kostium z epoki wiktoriańskiej, a do tego nosi okularki z niebieskimi szkłami. Właśnie okularki sygnalizują bezczelność Draculi i wnoszą ze sobą energię.
Źródło: „Teatr” 2000, nr 4–6

Francis Ford Coppola Fotografia

„Osobisty film to taki, którego realizacją zajmuję się z czystego zainteresowania danym tematem. Jeśli czuję, że jakiś problem mnie nurtuje, jeśli zadaję sobie jakieś pytania, na które film może mi odpowiedzieć – to wówczas podchodzę doń z olbrzymim wyczuciem, jak gdyby od realizacji tego projektu zależało coś bardzo ważnego w moim życiu. Oczywiście otwarta pozostaje kwestia, na ile widzów zainteresują moje osobiste przemyślenia i ile z nich zrozumieją. Każdy z nas pewne rzeczy rozumie instynktownie, na swój sposób. Gdyby, dajmy na to, niespodziewanie odwiedził nas jakiś Marsjanin i zaczął zadawać pytania: co to jest człowiek? Co to jest świadomość?”

Francis Ford Coppola (1939) reżyser, scenarzysta, kompozytor, producent filmowy i aktor amerykański

to każde z nas udzieliłoby odpowiedzi bazującej na jednostkowych, subiektywnych doświadczeniach. Na podobnej zasadzie, kręcąc film, ryzykuję, że moja personalna wypowiedź może spotkać się z obojętną reakcją publiczności. To, co mnie porusza, co daje mi do myślenia, nie musi wcale interesować drugiego człowieka. Jakimś cudem jednak widzów nadal interesuje, co mam do powiedzenia.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Francis Ford Coppola specjalnie dla Stopklatki!, stopklatka.pl, 11 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47140

Anna Cieślak Fotografia

„Podczas kręcenia jednej ze scen podeszło do nas dwóch kloszardów i zapytało, co my tu robimy. Odpowiedziałam im, że kręcimy film Jak żyć?.”

Anna Cieślak (1980) polska aktorka

Wiesz, co mi odpowiedzieli? „To pani nie wie, jak żyć? Trzeba tak żyć, żeby przeżyć”.
Źródło: Artur Cichmiński, Trzeba tak żyć, żeby przeżyć. Rozmawiamy z Anną Cieślak, Stopklatka.pl, 18 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47327

„Polska musi się bić o swoją prawdę, należne jej miejsce na świecie. To najtrudniejsza walka do wygrania, trudniejsza niż orężna, bo trzeba mieć środki przekazu, prasę, film, historyków i prawników, działających w imieniu polskiej racji stanu.”

Józef Garliński (1913–2005) polski pisarz, historyk, działacz emigracyjny

Źródło: Poczucie dumy https://www.niedziela.pl/artykul/107802/nd/Poczucie-dumy, niedziela.pl, 2 września 2013.