Cytaty na temat dominikanin (6 cytatów)

„(…) rozmawiam z Bogiem tak jak wszyscy. Dla jednych to jest Jezus, dla innych Allah, Jahwe albo Demiurg. Osobiście staram się wierzyć w Pana Boga katolickiego. Lubię o nim rozmawiać z księżmi, wśród których mam wielu przyjaciół. Sam byłem pilnym ministrantem i chciałem zostać osobą duchowną, ale jak dojrzałem – zmieniłem zainteresowania. Bóg też się zmienia w zależności od księdza, z którym się rozmawia. Ksiądz Tischner powiedział, że nie zna nikogo, kto by stracił wiarę po przeczytaniu Marksa i Engelsa, a są tacy, którym się to przytrafiło po kazaniu proboszcza. Sam też nie jestem ideałem. Pamiętam moją rozmowę z dominikaninem, profesorem Kłoczowskim. Wyznałem, że nie chodzę do spowiedzi, ponieważ są grzechy, których nie żałuję, a przecież to jest warunek rozgrzeszenia. Zmartwił się i na drugi dzień przekazał mi przez znajomą następującą wiadomość: jeżeli żałuję, że nie żałuję – to już jest dobrze!”

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 28 grudnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26243

O Bogu , O wierze , O czytaniu

„Mój ojciec był piłkarzem, grał w Orlętach Rudawa, a wujek Jan, brat mamy, też grał w piłkę w IV lidze. Wszyscy byli zakochani w piłce nożnej, a wujek we włoskiej. Zresztą od 30 lat mieszka w Rzymie, jest dominikaninem.”

Adam Nawałka (1957) piłkarz i trener polski

Źródło: Nawałka: Punktem zwrotnym była praca z kadrą narodową, przegladsportowy.pl, 17 października 2013 http://pilka-nozna.przegladsportowy.pl/Pilka-nozna-Rozmowa-z-Adamem-Nawalka,artykul,184269,2,291.html

„Dzieje się w Polsce coś, co nosi znamiona prawicowego zamachu stanu. Trójpodział władzy zostaje przekreślony, fałszowana jest przeszłość, ktoś, kto nie ma władzy konstytucyjnej, kieruje krajem. Mamy zamach na historię, naukę, media, Trybunał Konstytucyjny. Nawet zwykły „Teleexpress” kłamie w żywe oczy. „Gazeta Wyborcza” nie jest, jak się próbuje Polaków przekonać, szmatą, tylko bardzo istotną częścią opinii publicznej, TVN nie ma misji ewangelizacyjnej, bo mieć nie musi, jest natomiast ciekawą stacją informacyjną. Jak to bezprawie, które obecnie się dokonuje, nazwać? Bardziej przypomina mi nowa Polska początki faszyzmu w wykonaniu Franco czy Pinocheta. I boję się tego, co nastąpi za jakiś czas, zarówno w Polsce, jak i wewnątrz Kościoła. Gościliśmy ostatnio hiszpańskiego dominikanina, który powiedział: myśmy tę lekcje przerabiali i mamy teraz efekt – absolutną laicyzację. W Polsce kiedyś nastąpi reakcja na obecne wydarzenia i wahadło wychyli się w drugą stronę. Ze szkodą dla Kościoła. Na razie trzeba głośno mówić, że mamy do czynienia z elementami zamachu stanu.”

Józef Puciłowski (1939)

Źródło: Niech papież zobaczy naszą głupotę. Rozmowa z dominikaninem o. Józefem Puciłowskim http://wyborcza.pl/magazyn/1,153664,20437872,niech-papiez-zobaczy-nasza-glupote-rozmowa-z-dominikaninem.html gazeta.pl, 23 lipca 2016.

O głupocie , O historii , O nauce , O czasie

„Ona i Najświętszy Sakrament życiem jest dominikanek.”

Róża Kolumba Białecka (1838–1887) założycielka zakonu Dominikanek w Polsce

Myśli Róży Kolumby Białeckiej.
Źródło: s. Kordiana Renata Mróz OP – Czcigodna Sługa Boża Matka Kolumba Białecka – droga do świętości http://web.archive.org/web/20160305004215/http://dominikanki.pl/duszpasterstwo-powolan/okruszyna/archiwum-okruszyny/2011/Marzec-2011-186_1186

O matce , O myślach , O myśleniu

„Jeden z najwybitniejszych myślicieli zakonu, Kajetan de Vio, powiedział kiedyś, że dominikanin, który nie studiuje cztery godziny dziennie, popełnia grzech śmiertelny. Otóż wydaje mi się, że tego grzechu nie jestem winny. Filozofowaniu poświęcałem zwykle więcej niż owe Kajetanowe minimum. Najważniejszą bodaj rzeczą, której się nauczyłem w zakonie, jest wytężona praca naukowa. Ja oddawałem się jej z rozmachem i, muszę powiedzieć, z niemałą przyjemnością.”

Józef Maria Bocheński (1902–1995) polski duchowny katolicki, dominikanin, filozof

Wspomnienia
Źródło: s. 307

O przyjemności

„Do Krakowa docierają [w średniowieczu] różne kierunki medyczne, zjawiają się przedstawiciele różnych szkół. Pierwszym znanym z imienia lekarzem był adept szkoły w Montpellier, dominikanin Mikołaj, „zuchwały nowator”, zwolennik empiryzmu w medycynie (…). Za główne źródła lekarstw uważał (…) żaby, ropuchy, węże. W kamieniach widział raczej amulety. Doceniał w pełni ich znaczenie magiczne, zalecał noszenie przy sobie, wieszanie na szyi, ale do wewnątrz radził środki w rodzaju proszku wężowego, ropuszego, maści z węża”

Antonina Jelicz (1923–2004)

na przykład na reumatyzm
Źródło: Życie codzienne w średniowiecznym Krakowie, wyd. 1966

O życiu