Cytaty na temat biesiada (7 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Dla ludzi ogarniętych chęcią wzbicia się czasem na skrzydłach upojenia ponad własne zahamowania, nie istnieje zasadnicza różnica między natarciem w walce, a uczuciem podniecenia w samym środku szampańskiej biesiady. Eskalacja życia, oszalały bieg krwi, nagłe wolty uczuć, eksplozje myśli w mózgu – oto forma bycia, która dochodzi tu do głosu.”

Ernst Jünger książka Sturm (novella)

Sturm

O ludziach , O emocjach , O myślach , O czasie

„Statystycznie nie jest za dobrze – poczucie humoru mamy niezbyt silnie rozwinięte. Chyba z powodu tylu lat pod zaborem mamy element zabawy trochę cofnięty w rozwoju. Powstawały tylko kabarety polityczne, a rozrywka prostsza, choć dobra, nie była szanowana. Trzeba było pisać eposy na temat państwa polskiego albo niezwykle skomplikowaną muzykę poważną. Teraz musimy przejść przez etap nacieszenia się głupkowatymi programami w TV – wszelkimi biesiadami…”

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Źródło: Agnieszka Maria Sztyler, Statystycznie nie jest za dobrze, „Gazeta Wyborcza” Lublin, 26 lutego 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/statystycznien.htm

„Zastanawiałem się nieraz nad tym, za co prezydent Bronisław Komorowski nadał Order Orła Białego łowickiemu biskupowi-seniorowi Alojzemu Orszulikowi, który nigdy nie był wybijającą się postacią w Kościele polskim (…) Odpowiedź na to pytanie nasunęła się w końcu sama, gdy niedawno obejrzałem teledysk pt. „Ballada o marynarzach z Titanica” (…) ilustrowany nakręconym przez esbeków filmem z biesiady, którą w 1989 r. w Magdalence urządził gen. Czesław Kiszczak dla starannie wybranych osób. Osoby te w jego zamierzeniach miały tworzyć tzw. konstruktywną opozycję. Widać na poszczególnych ujęciach filmowych, jak rozbawieni Adam Michnik, Lech Wałęsa i Tadeusz Mazowiecki (wszyscy trzej są obecnie też kawalerami Orderu Orła Białego) trącają się kieliszkami wódki z szefem komunistycznej bezpieki. Padają słowa Michnika „Ja piję, panie generale, za taki rząd, gdzie Lech będzie premierem, a pan ministrem spraw wewnętrznych”. No cóż, niewiele się pomylił. Na filmie widać też bp. Orszulika, jak podaje talerz z mięsiwami i fraternizuje się z przełożonym zabójców ks. Popiełuszki. Następnie przybija swoimi rękami ściskające się prawice Wałęsy i Kiszczaka. W tym momencie kapłan-męczennik z Żoliborza z pewnością przewrócił się w grobie, ale Orszulikowi to się bardzo opłaciło. Błyskawicznie, bo po upływie zaledwie paru miesięcy, został biskupem, a po wygranej Komorowskiego otrzymał wspomniany order, najwyższe odznaczenie państwowe.”

Tadeusz Isakowicz-Zaleski (1956) polski duchowny katolicki obrządku ormiańskiego

Źródło: Marynarze z „Titanica”, „Gazeta Polska”, 12 października 2011

O piciu , Pytanie

„Otóż i Hetman. Wzdycha, że nie błonia,
Że mu białego nie podadzą konia,
Aczci on rycerz w niemałym kłopocie,
Siedzi na szkapie niby pies na płocie,(…)
Toć to wódz jest od parady,
Od defilad, od biesiady.
Lalka z polskiej smutnej szopki,
Co ucieszne czyni hopki…(…)”

Maria Markowska (1878–1939)

fragment pamfletu skierowanego przeciwko Józefowi Piłsudskiemu.
Źródło „Wiadomości Ideowe”, Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski – legendy i fakty, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1987, ISBN 83-203-1967-6, s. 15

Koń

„W wydawaniu kosztownych przyjęć oczywiście odgrywają rolę również inne, łatwiejsze do zaakceptowania motywy. U narodzin zwyczaju wspólnego biesiadowania leżą prawdopodobnie motywy towarzyskie i religijne. Funkcjonują one także w dalszych stadiach rozwoju kultury, lecz przestają być motywami wyłącznymi. Późniejsze biesiady i zabawy klasy próżniaczej mogą w niewielkim stopniu zaspokajać potrzeby religijne, w większym stopniu potrzeby rozrywkowe i towarzyskie, lecz służą również jako jedna z form rywalizacji i to służą wcale dobrze, ponieważ ukrywają istotne motywy za szyldem innych nie zabarwionych rywalizacją, a więc łatwiejszych do ujawnienia.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O narodzinach

„W co wierzyć?…
W co wierzyć, gdy wszystko upada,
W co wierzyć dzisiaj, kiedy błoto tryska
Aż do słonecznych promieni ogniska,
Gdy zwątpień jadem zatruta biesiada?

W co wierzyć, kiedy światło nam nie błyska
Choć mgły już pierzchły? Nikt nie odpowiada.
Wątpić nam trzeba! Tłumy jęczą: biada!
Patrząc na złudzeń swych dawnych zwaliska.

Wszystko zbryzgane rozczarowań kałem!
Za dużo wiemy i za mało razem,
I każdy woła dziś w zwątpieniu stałem:
„Gdziem był przed wieki, tam do dziś zostałem,
Nędznym robakiem, nie Boga obrazem,
Daremną pogoń jest za ideałem!…””

Zenon Przesmycki (1861–1944) polski poeta i tłumacz, przedstawiciel parnasizmu, krytyk literacki i artystyczny okresu Młodej Polski

Źródło: z tomu Z czary młodości (1893)

O Bogu , O świetle , O wieku , Obraz

„Człowiek rozumny nie przychodzi na biesiadę, jakby był tylko garnkiem do napchania, ale po to takż, aby użyć i poważnej rozmowy, i żartów, i posłuchać czegoś, i samemu opowiedzieć w towarzystwie coś stosownego w danych okolicznościach - jeżeli zebranie ma stanowić dla obecnych przyjemność.”

Plutarch (46–127) pisarz antyczny

O przyjemności