Cytaty o sztuce i nauce

„Życie stało się lepsze, towarzysze, życie stało się weselsze. A gdy życie jest wesołe, to i praca idzie dobrze.”

„Nic bardziej nie może ciebie czynić naśladowcą Chrystusa jak troska o innych. Jeśli nie troszczysz się o bliźnich to oddalasz się od obrazu Chrystusa.”

„Nie przypominam sobie bym nie śpiewał, dlatego też nigdy nie marzyłem o śpiewaniu.”

„Celem mojego życia jest dać światu to, co ja szczęśliwie dostałem – ekstazę boskiego zjednoczenia przez moją muzykę i mój taniec.”

„Gdy otwieram usta, wypływa z nich muzyka…”

„Wspaniała muzyka i znakomite melodie są nieśmiertelne.”

„Najgorszy błąd jaki może popełnić tancerz jest myślenie. Taniec trzeba czuć.”

„Moim głównym celem jest spełnianie woli Boga. Nie wybierałem tego, że śpiewam czy tańczę. Ale taka jest moja rola i chcę to robić lepiej niż ktokolwiek inny.”

„To jest biznes, przemysł. Jeśli myślisz, że sztuka stanowi ważną część przemysłu, popełniasz kardynalny błąd. Sztuka jest sztuką, a handel jest handlem. A gdy się spotykają, zaczyna się zapaśnicza walka. Handel zwykle wygrywa. (…) Wiem, na czym polega moja siła artystyczna i ona zwykle zwycięża biznes. Jestem może nawet bardziej na to wyczulony w branży filmowej, bo przy niej branża muzyczna to jak spacerek po parku. Przemysł filmowy jest okropnie, niewyobrażalnie skorumpowany. (…) Stworzyć coś ważnego to jedno, ale sprawić, by przez następne 40 lat nie zajmowało miejsca na twoim stole w kuchni, tylko ruszyło w świat – to zupełnie inne zadanie. Twórca, by zaistnieć, musi mieć możliwość dotarcia ze swoją sztuką do jak największej liczby odbiorców. I tu w przemyśle zaczynają się schody.”

„Gdybym naprawdę powiedział to wszystko, co chcę powiedzieć, dopiero wtedy wszyscy by mnie znienawidzili.”

„Rzeczywistość gospodarcza zmienia się w Polsce szybko, a relacje związki zawodowe – pracodawca pozostają w wielu zakładach anachroniczne i toksyczne. Manipulowanie załogą, blokowanie zmian w firmie prowadzące do jej osłabienia, kurs na konfrontację z pracodawcą, a z drugiej strony usztywnianie stanowiska, niechęć do dialogu i postrzeganie związku jako odwiecznego wroga. To codzienna praktyka, która zmienia się tak wolno, jak ludzka mentalność. Relacje związki zawodowe a pracodawcy to niestety trudna sztuka kompromisu.”

„Na Facebooku same sześciopaki,
koledzy przechwalają się jak jakieś przedszkolaki,
same zdjęcia z siłki, jak pulsują typom wszelkie żyłki,
jutro da zdjęcie z teatru, tak dla niepoznaki.”

„(…) piszą tylko i wyłącznie takie utwory, które dają im pewność, że zostaną wyemitowane bądź w radiu, bądź po dokręceniu do nich wideoklipu w którejś z telewizyjnych stacji muzycznych. Według mnie to strasznie chore podejście! Przecież głównie tworzysz dla samego siebie! Piszesz to, co dyktuje ci twoje serducho. Jeśli nie potrafisz pisać dla siebie, jak chcesz pisać dla innych? Gdy do sprawy podchodzisz tak, jak wymieniane przeze mnie zespoły, wątpię byś z grania zaczerpnął choć odrobinę przyjemności! Ponadto, gdy pisana przez ciebie muzyka w pewien sposób cię nie odzwierciedla, jesteś swojego rodzaju oszustem.”

„Począwszy od XV w., rośnie znaczenie dyscypliny malarstwa. Staje się ono selektywnym zwierciadłem swego czasu, najpełniejszym dokumentem przemian duchowych, stosunku do przyrody i człowieka, do nauki, religii, przemian społecznych. Jest najwrażliwszym zapisem osobowości i sztuką o największych możliwościach odtwórczych i o funkcji najbardziej wielorakiej pośród wszystkich innych dyscyplin artystycznych.”

„Spójrzmy więc wstecz i wspomnijmy to, dla czego warto było żyć. Kruk Edgara Allana Poe. Zamek Karmazynowego Króla. 17 minuta Ech Pink Floyd. James Bond. Nights In White Satin The Moody Blues. Adagio Albinioniego. Kobieta Wąż (The Reptile) w kwietniu 1970 roku – seans w sanockim kinie San, kiedy po raz pierwszy i ostatni bałem się na horrorze. Atom Heart Mother. Andante z Tria Es-dur Schuberta. Tom and Jerry. Coca-cola i ketchup. Rzygający grubas w Sensie życia wg Monthy Pythona. Czas apokalipsy. Drugi koncert Marillion w Gdańsku, gdy Fish śpiewał Lawendy „tylko” dla mnie i Anki. Clint Eastwood i scena z rondlem w westernie Joe Kidd. O fortuna – pierwsza pieśń z Carmina Burana Carla Orffa. Twin Peaks. Wizyta w Domu Kobiety Węża (Oakley Court pod Londynem). Wzruszenie, gdy przyszło mi zapowiedzieć koncert Petera Hammilla w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy 14 października 1995. Miłość w czasach zarazy Marqueza. Lost Highway. Noc i poranek 31 maja 1998…
Wszystkie te chwile przepadną w czasie, jak łzy w deszczu. Pora umierać.”

„Muzyka punk jest wolna, każde zagranie na gitarze, inny chwyt… to już kolejna odmiana.”

„Obie królowe sztuki – architektura i muzyka – nie mają żydostwu niczego do zawdzięczenia.”

„Każda młodość śpiewa, nie zajmując się analizą słów.”

„Dyplomacja bez armat jest jak muzyka bez instrumentów.”