Cytaty z książki

Strażnicy

„Podczas każdego spółkowania między ludźmi, setki milionów plemników rywalizuje o jedną komórkę jajową. Przemnóż to przez niezliczone pokolenia i prawdopodobieństwo, że twoi przodkowie żyją, spotykają się. Płodzą tego określonego syna, tę konkretną córkę.(…) W wyniku tego połączenia z setek milionów dzieci konkurujących o zapłodnienie pojawiasz się ty i tylko ty. Wyłonienie tak specyficznego kształtu z tego chaosu niemożliwości jest niczym przemiana powietrza w złoto… To ukoronowanie nieprawdopodobieństwa. Termodynamiczny cud (…) Ale świat jest tak pełen ludzi, tak zapchany tymi cudami, że powszednieją i zapominamy o nich.”

„Laurie: Nie wydaje mi się, żeby było zbyt wiele śmiechu wokół, ostatnimi czasy.
Dan: Cóż, czego oczekujesz? Komediant nie żyje.”

„Nieustannie wpatrujemy się w świat i to przytępia nasze zmysły. Ale oglądany z cudzego punktu widzenia, zupełnie jak nowy, wciąż może zapierać dech w piersiach.”

„Niektórzy z nas zawsze żyli na krawędzi. Da się tam przetrwać, trzeba tylko stosować się do zasad. Trzymaj się paznokciami. I nigdy nie patrz w dół.”

„Starałem się udawać, że [plama] wygląda jak rosnące drzewo z cieniami zgromadzonymi pod nim, ale nie wyglądała. Wyglądała bardziej jak martwy kot, którego kiedyś znalazłem, grube lśniące czerwie biegające na ślepo, uderzające jeden o drugiego, szaleńczo wkopujące się głębiej, z dala od światła. Ale i to było tylko unikaniem prawdziwej grozy. Grozą jest to, że koniec końców to tylko obraz pustej, bezsensownej czerni. Jesteśmy sami. Nie ma nic innego.”

„Wszyscy jesteśmy marionetkami, Laurie. Ja jestem tylko marionetką, która widzi sznurki.”