Cytaty z książki

Konstytucja wolności

„W porównaniu z całością wiedzy stale wykorzystywanej w procesie ewolucji dynamicznej cywilizacji różnica między świadome wykorzystywaną wiedzą największego mędrca i największego ignoranta jest mało istotna.”

„Celem prawa powinno być dobro ludzi, że ogólne zasady powinny być tak pomyślane, żeby mu służyć, a nie, że każde sformułowanie konkretnego celu społecznego może usprawiedliwiać złamanie tych zasad, określony cel, konkretny rezultat, który chce się osiągnąć, nie może być nigdy prawem”

„Swobody pojawiają się tylko wtedy, gdy brakuje wolności: są one specjalnymi przywilejami lub ulgami, które mogą uzyskać grupy albo jednostki gdy reszta w mniejszym lub większym stopniu nie jest wolna”

„Początkowo nowy produkt jest tylko „kaprysem garstki wybranych, zanim stanie się powszechną potrzebą i częścią potrzeb życia. Zbytki dzisiejsze są bowiem potrzebami jutra.” co więcej nowe rzeczy często stają się dostępne dla szerszej grupy ludzi tylko dlatego, że przez pewien czas były luksusem nielicznych.”

„Wolność jest nie tylko system w którym działaniem władzy kierują zasady, lecz także ideałem, który nie może się utrzymać, jeśli nie jest akceptowany jako nadrzędna zasada, której podporządkowane są wszystkie konkretne akty ustawodawcze.”

„Wolność oznacza nie tylko, że człowiek ma zarówno możliwość wyboru, jak i niesie jego brzemię; oznacza także, że musi on ponosić konsekwencje swoich czynów, otrzymywać za nie pochwały lub spotykać się z potępieniem. Wolność i odpowiedzialność są nierozerwalne.”

„Wszystkie polityczne teorie przyjmują oczywiście, że ignorancja jest wśród większości ludzi powszechna. Rzecznicy wolności różnią się od pozostałych ty, że uznają niewiedzę własną, jak i niewiedze najmądrzejszych.”

„Długotrwałe doświadczenie odsłania więcej zalet i wad praw. niż jest w stanie przewidzieć najmądrzejsza rada ludzi.”

„Tam jednak, gdzie dobrowolne poczynania dorosłych osób nie mogą dotknąć kogokolwiek poza nimi samymi, zwykła niechęć do tego, co robią inni, czy nawet wiedza, że szkodzą sobie swoimi uczynkami, nie uzasadnia stosowania przymusu.”

„W wolnym społeczeństwie nie jesteśmy wynagradzani za nasze umiejętności, lecz za właściwe ich wykorzystanie.”

„Pasja wiedzy lub niezwykła kombinacja zainteresowań może być ważniejsza niż dostrzegalne talenty i sprawdzalne zdolności, a podstawy ogólnej wiedzy i zainteresowania czy wielki szacunek dla wiedzy wyniesione ze środowiska rodzinnego często bardziej przyczyniają się do osiągnięć niż wrodzony talent.”

„Bez względu na to, jak ktoś jest uzdolniony w jakieś dziedzinie, wartość jego usług będzie w wolnym społeczeństwie siłą rzeczy niska, jeśli brakuje mu umiejętności dotarcia ze swoją smykałką do tych, którzy mogą z niej najbardziej skorzystać.”

„W ogólności, wolne społeczeństwo wymaga nie tylko, żeby państwo miało monopol przymusu, lecz także, żeby był to jedyny jego monopol, a poza tym pod każdym innym względem powinno ono działać na takich samych zadach jak wszyscy inni.”

„We wzajemnie dostosowanych wysiłkach wielu ludzi wykorzystywanych jest więcej wiedzy, niż jej ma jakakolwiek jednostka z osobna i niż można przyswoić intelektualnie, a takie użycie rozproszonej wiedzy umożliwia większe osiągnięcia niż potrafi przewidzieć jakikolwiek jednostkowy umysł. Właśnie dlatego, że wolność oznacza rezygnacje z bezpośredniej kontroli nad działaniami jednostek, wolne społeczeństwo może wykorzystywać znacznie większy zasób wiedzy, niż zdołałby objąć umysł najmędrszego władcy.”

„Nie myślą oni[ludzie] o dochodzie w kategoriach odniesienia do wartości świadczonych usług, lecz jako formie nadawania odpowiedniego statusu społecznego.”

„Wielka część wydatków ludzi bogatych w niezamierzony sposób służy pokryciu kosztów eksperymentowania z nowościami, które w rezultacie stają się później dostępne dla uboższych.”

„Ekonomista nie może twierdzić że posiada specjalną wiedzę, która kwalifikuje go do koordynowania wysiłkami innych specjalistów. Co może twierdzić to jedynie to, że jego zawodowe borykanie się z wszechobecnymi sprzecznościami interesów uczyniło go bardziej wrażliwym niż kogokolwiek innego na fakt, że żaden umysł nie jest w stanie posiąść całej wiedzy, która kieruje działaniami społecznymi, oraz o wynikającej stąd potrzebie pewnego bezosobowego mechanizmu, niezależnego od ludzkich sądów, koordynującego indywidualnymi wysiłkami ludzkimi.”

„Dla liberała waga, jaką on sam osobiście przywiązuje do określonych celów, nie jest wystarczającym uzasadnieniem dla narzucania ich innym ludziom.”