Cytaty z książki
Człowiek zbuntowany
Człowiek zbuntowany – liczący ponad 300 stron esej, napisany przez Alberta Camusa w 1951 roku, którego tematem jest historycznie nakreślony rozwój buntu i rewolucji w społeczeństwach Europy. Esej Camusa bierze na warsztat pisarzy i artystów tak różnych jak Epikur i Lukrecjusz, Markiz de Sade, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Fiodor Dostojewski, Friedrich Nietzsche, Max Stirner, André Breton i inni. Jest to w sposób zintegrowany nakreślony portret historycznego człowieka w procesie buntu. Badając zarówno idee rebelii i buntu, które mogą być postrzegane jako elementy tego samego zjawiska w ramach osobistych i społecznych, Camus analizuje kilka postaci „kontrkultury” i ruchy kontrkulturowe w zachodniej myśli i sztuce, zwracając uwagę na znaczenie w ogólnym rozwoju myśli rewolucyjnej i filozofii buntu.

„Aby istnieć, człowiek musi się buntować.”
Człowiek zbuntowany