„…żaden nastrój nie może oprzeć się zwycięsko biegowi godzin.”

„Żaden z tych dźwięków i ruchów, wyrażających stan emocjonalny zwierzęcia, nie ma na celu świadomego oddziaływania na jego pobratymców. Dowodzi tego fakt, że nawet gęsi czy kawki wychowywane i trzymane oddzielnie, dają wszystkie te sygnały, kiedy wpadną w odpowiedni nastrój.”

„Ja do organizmu wprowadzam bajkowy nastrój.”

„Bez wygrania najpierw bitwy o serca żołnierskie, żaden wódz nie wygrał jeszcze bitew na polu walki. To była Jego magia, która wywołała nastrój graniczący z ekstazą, nigdy przedtem i potem niespotykaną, w pierwszej i decydującej o istnieniu Korpusu bitwie o Monte Cassino.”

„Mój ojciec był człowiekiem bardzo dowcipnym i pełnym temperamentu.(…) w jego żyłach płynęła hiszpańska krew. Zdarzało się jednak, że przez wiele godzin zamykał się w sobie i nic nie mówił. Jego nastrój zmieniał się niekiedy z minuty na minutę. Wiem, że jego filmowi współpracownicy z trudem znosili te humory.”

„Nastrój wiedeńczyków: wieczne strojenie orkiestry.”

„Ale może zarazem ma poczucie winy, jest upokorzony i czuje przytłaczającą odpowiedzialność (a to znów nie jest taki dobry nastrój do czytania – pomyślał Garp). Wiedział w każdym razie, że nie jest to nastrój do pisania.”

„Nie mam czasu się z kimś zadawać i udawać, że mi nastrój poprawia.”

„Przecież zakupy to zakupy i żaden męski foch nas nie powstrzyma. I tak ciągamy go przez te bluzeczki, spódniczki, pantofelki… Po trzech godzinach ma dość, wracamy do domu – zasypia jak dziecko! Znaczy no… dziecko… Dzieci tak nie chrapią!”

„Aktor jest jak pianino. Musi być dobrze nastrojony, ale nie można walić w niego zbyt mocno.”