„BRUTUS: Co los nam zrządził - dowiemy się wkrótce,
Że kiedyś umrze - wie każdy, jedynie
Pytania "kiedy" i "jak odwlec śmierć?"
Są tym, czym człowiek może się przejmować.
KASKA: Kto utnie z życia ze dwadzieścia lat,
Oszczędza sobie dwudziestu lat strachu
Przed śmiercią.”

„Wszyscy kiedyś umrzemy. Tylko jedni wcześniej, drudzy później. Chodzi o to, żeby to odwlec. Jak najdalej…”

„Godzę się na to, że kiedyś umrę, nie zgadzam się jednak na śmierć w małym wymiarze, jaka jest noc bez snów.”

„(…) niechętnie mówimy o śmierci. I niechętnie godzimy się ze świadomością, że prędzej czy później i tak wszyscy umrzemy. Strach przed śmiercią to tak naprawdę strach przed nieznanym. To naturalne uczucie, nikt z nas bowiem nie ma pewności, czy po tym, jak odejdziemy już z tego świata, cokolwiek czeka nas dalej.”

„Człowiek musi umrzeć. Wierzę, że śmierć jest jedynym źródłem siły, jaką człowiek dysponuje.”

„Strach śmierci bardziej wadzi niż śmierć sama.”

„Wyglądasz jak śmierć wcinająca krakersa. A wiem coś o śmierci, od dwudziestu lat liżę jej dupę, żeby dalej oddychać.”

„Starzeć się to o tyle groźniejsze! Godzić się ze swoim losem, ze swym stanowiskiem, z tą psią budą wzniesioną nad jedynym przecie życiem… Kiedy jest się młodym, nie wie się, czym jest śmierć…”

„Śmierć nadaje kształt miłości, jak nadaje go życiu – przekształcając ją w los.”

„Każdy musi umrzeć. Dla mnie śmierć jest niczym, śmierć jest snem. Tłumaczę to sobie jeszcze tak: miałem ukochane miejsce w świecie – Wyspy Zielonego Przylądka. Ukochane było dawno temu, kiedy nie było tam tych wszystkich hoteli, tłumu turystów, hucznych imprez, a ja mogłem łowić ryby. Ale mnie na tych Wyspach nie ma. Nie żyję tam, nie żyję i już. To samo dotyczy innych miejsc na świecie. I naturalną koleją rzeczy kiedyś nie będzie mnie też tu.”