„Dojrzałość ludzka i chrześcijańska zarazem, to wyjście z siebie naprzeciw drugiego człowieka poprzez miłość i odpowiedzialność.”

„Miłość to dojrzałość, najwyższa skala temperatury uczuciowej…”

„Nikt nie może zmierzyć miłości żyjącej w sercu człowieka i jego odpowiedzialności za zmarnowaną miłość.”

„(…) Najbardziej ludzkim uczuciem dla drugiego człowieka jest cisza.”

„Silna miłość do człowieka słabego bywa nieraz potężniejsza i bardziej męcząca niż wzajemne uczucie dwóch równych siebie charakterów, ponieważ mimo woli bierze się odpowiedzialność za słabszego.”

„Miłość jest ważna jako przeniesienie całej naszej aktywności życiowej z siebie na drugiego człowieka, jako przesunięcie centrum naszego życia osobistego.”

„Człowiek nawet najbardziej aktywny, jeżeli nigdy nie „zbliżył się” do drugiego człowieka, ma uczucie obracania się w świecie nierzeczywistym. Stara baśń: zaklętemu w zwierzę lub w ducha może ludzką postać przywrócić tylko miłość innego człowieka.”

„By się zbliżyć do drugiego człowieka, trzeba oderwać się od siebie.”

„Najbliższą istotą dla człowieka staje się drugi człowiek w chwili, kiedy obaj zrzucają z siebie skorupę różniących ich wyznań i poglądów, kiedy obcują z sobą wyłącznie jako istoty o czysto ludzkich słabościach.”

„Powieść jest wymysłem ludzkiej iluzji, że możemy zrozumieć drugiego człowieka.”