„Nie ma takiej obrony, której by nie można przejść.”

„Choćbyś wszystkie przeszedł drogi, nie dotrzesz do granic duszy; taka w niej głębia.”

„Masz taki dar uleczania. Jak śpiewałaś, bolała mnie głowa. Jak przestałaś, przeszło.”

„Bo nie chodzi o to, żeby było miło. Chodzi o to, żeby nie było chujowo. Chujowo nie jest tylko wtedy, jak nikt cię nie rucha. To ty innych ruchasz. Robisz pstryk i już ich nie ma. Nie zabijasz ich, tylko ich masz. Nie są swoi, są twoi. I nawet jest im z tym dobrze. Kiedy dają dupy, czują ulgę. Nie muszą się szarpać, słuchają cię i koniec. Ale żeby do czegoś takiego dojść, trzeba przejść najgorsze rzeczy, może jeszcze gorsze niż to, co przeszedłeś. Trzeba przejść przez coś takiego, żeby już się niczego nie bać. Trzeba umrzeć. Tylko tacy ludzie mają zajebiście. Wszyscy inni mają raczej chujowo. Tak to jest zrobione. I wcale nie myślę, żeby to było chujowe.”

„Formuła, dzięki której ja istnieje na estradzie jako taki błazen, daje mi przyzwolenie na różne tego typu dworowanie. Mogę sobie i z siebie i z rzeczywistości dworować na takiej zasadzie, że wszystko, co powiem, jakoś przejdzie.”

„Nie przejdą!”

„Nie przejdą!”

„Nie przejdą!”

„Zaczęła głośno się śmiać. Mimo potwornego bólu. Przejdę tę łąkę… – pomyślała – przejdę całą… sama… bez Jej pomocy.”

„Ból się uspokoi i przejdzie.”