„O „krowach” trzeba jednak pisać osobno, poświęcić im trochę miejsca. Najpierw pięć, sześć wizgów, a w chwilę później świst czegoś wielkiego jak smok. Woń spalenizny, tuman, zniszczenie. Ludzie wybiegali nago, odarci z odzieży, czarni jak Murzyni. Zabici samym podmuchem, o spalonych ciałach, w których często nie było nawet oczu. Jeśli były, to wytrzeszczone, białe, przeraźliwe. Bełkot spalonych na miazgę ust, twarze rozwarte w krzyku, którego się nie słyszy, pełne ogłuszenie. Po „krowach” zjawiały się sztukasy. Po trzy, nisko. Niewiele trzeba było czekać na grzechot czołgów.”
Źródło: Codzienność. Sierpień-wrzesień 1944, op. cit., s. 95.
Podobne cytaty

„Spalić tę dziwkę! Spalić mężobójczynię!”
okrzyki wznoszone przez prosty lud Edynburga i innych szkockich miast jako reakcja na śmierć tajemniczo zamordowanego męża Marii – Henry’ego Stuarta (zabitego 10 lutego 1567).
Źródło: Curt Riess, Procesy, op. cit., s. 82.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_kamienska_irena

Źródło: „Times”, 7 listopada 1961; cyt. za: Marek Pawełczak, Kenia, Warszawa 2004, str. 212

„Polacy to też murzyni, tylko biali.”
Źródło: Donosy