„Tęsknota za włóczęgą po nocy, po dniu
Jak pies się na łańcuchu przyzwyczajeń miota,
I oto znów się budzi z zimowego snu
Zew zwierzęcy i dziki, co wabi za wrota.”

„Jak pies, którego wabi i odpycha smród płonącego własnego gatunku.”

„Dzicy odtańcowują bez końca święto nocy.”

„Nie tylko bieda budzi tęsknotę za dobrobytem, ale także i dobrobyt potrafi wzbudzić tęsknotę za biedą.”

„Noc z nieba już gwiazdy zmazała
i ranek się budzi ze snu.”

„Zupa pomidorowa zaprawiona była zabójczym jadem prawdziwego małżeńskiego szczęścia. Tak dobrze było, że aż płakać się wprost chciało, wyć, jak wyje tylko pies na łańcuchu.”

„Księżyc. Cudowny księżyc. Pełny, tłusty, czerwonawy, noc jasna jak dzień i poświata, z którą spływa na ziemię radość, radość, och, jaka radość. Radość i gromki zew tropikalnej nocy, łagodny, jednocześnie dziki ryk wiatru szalejącego we włosach na ręku, głuche zawodzenie światła gwiazd, zgrzytliwy krzyk migotliwie skrzącej się wody.”

„LSD to wrota do podświadomości! SLD to wrota do przyszłości!”

„Wiosenne kwiaty, jesienny księżyc,
letni wiatr i zimowy śnieg.
Kiedy twego umysłu nie przesłonią chmury,
każdy dzień jest twoim najlepszym dniem.”

„O Boże! Boże! Na ziemi tej Żydzi
Przez wieki snuli pokoleń nić złotą.
Czy świat ten łańcuch złocisty ich widzi?
Czy widzi pawę złocistą tę oto,
Czy wśród tych sadów swe gniazdo uwiła?
Czy tu złocista przystań snu się śniła?
Czemu ziarn burza nie stliła ognista,
A trawa czemu zielona, nie krwista?”