„Miłość pomyślna, czyli taka, gdzie wszystko idzie możliwie, to rzecz trudna, ale miłość gdzie się nie wiedzie – to piekło.”

„Ale czy miłość może być obowiązkiem? Czy można rozkazywać sercu? Nie sądzę. Według wielkich rabinów szacunek jest lepszy od miłości. Jest trwałym zobowiązaniem. To mi się wydaje możliwe. Mogę szanować tych, których nie lubię, lub tych, którzy są mi obojętni. Ale kochać? Zresztą czy muszę ich kochać, skoro ich szanuję? Miłość to trudna rzecz, nie można jej wywołać ani kontrolować, ani też zmusić aby trwała.”

„Czasami miłość wiedzie w otchłań nas samych, a co gorsza ludzi, których kochamy.”

„Niebo nie zna wściekłości takiej, jak miłość w nienawiść zmieniona, ni piekło nie zna furii takiej jak kobieta wzgardzona.”

„Jeśli to nie jest miłość – cóż ja czuję?
A jeśli miłość – co to jest takiego?
Jeśli rzecz dobra – skąd gorycz, co truje?
Gdy zła – skąd słodycz cierpienia każdego?”

„Miłość jest darem nieba, nadużyta – piekła!”

„Miłość – to niewola, do której każdy idzie na ochotnika.”

„Kiedy miłość nas opanuje, roztropność idzie w las.”

„Nie wiem, czy w ogóle jest to możliwe, aby uchwycić moment, w którym rozpoczyna się miłość. Nie jakieś tam zakochanie, ale miłość.”

„Tam, gdzie jest wielka miłość, cuda są zawsze możliwe.”