„Nie uchybiajcie najbardziej elementarnym wymaganiom przyzwoitości i nie okazujcie złego smaku wobec Stwórcy.”

„O ile Historia (ludzkości) ma na tyle złego smaku, żeby się powtarzać, o tyle historia sztuki nie znosi powtórzeń.”

„Tylko nie zapomnij, co powiedział Konfucjusz: „Człowiek bez honoru stawia wymagania innym; człowiek honoru stawia wymagania sobie.””

„W mieście, w którym strasznie szybko się żyje, które stawia tyle wymagań i tak bardzo człowieka eksploatuje, chwila refleksji, głębszego oddechu, haustu świeżego powietrza, tym bardziej jest potrzebna.”

„Zaprzestańmy stawiać wymagania innym! Sobie je dyktujmy!”

„Kto wyżej stoi, tem większe stawiać sobie będzie wymagania.”

„Jak najwięcej wymagań od człowieka i jak najwięcej szacunku dla niego.”

„(…) [smak] zgodnie ze swą najgłębszą istotą nie jest czymś osobistym, lecz fenomenem społecznym pierwszego rzędu. Może on nawet wobec osobistych skłonności jednostki wystąpić jako instancja sędziowska w imieniu wyrażanej i reprezentowanej przez siebie powszechności.”

„Na starość wymagania nasze rosną, a możliwości maleją.”

„(…) ćwiczenie smaku (…) jest w istocie jednym z najlepszych sposobów doskonalenia umysłu (…). Niewiele jest wartościowych dyspozycji niezależnych od doskonalenia smaku. Wykształcony smak wzmaga wrażliwość na wszelkie czułe i ludzkie uczucia.”