„To jest dziwne. W książce nie ma tak wielu fanów, którzy mają obsesję. To dziwne, bo ludzie odnoszą się bezpośrednio do mnie, jakbym był tym kimś, a nie aktorem, który go gra.”

„Mam dziwną obsesję: bym w wieku atomowym nie zginął pod dorożkarskim koniem.”

„Prawda jest naga. Nic dziwnego, iż tak wielu ludzi ją omija – przez wrodzoną pruderię.”

„To dziwne, że czasami myśląc o sobie myślimy o kimś innym. O kimś, kto zajmuje w świecie tyle samo miejsca co my, a może nawet zajmuje nasze miejsce.”

„Jeżeli dziwny człowiek idzie po dziwnych schodach, to nie ma w tym nic dziwnego. Dziwne jest tylko wtedy, kiedy dziwny człowiek idzie po zwykłych schodach albo zwykły człowiek idzie po dziwnych schodach. Natomiast jeśli dziwny człowiek idzie po dziwnych schodach, to znaczy, że znajdujemy się w dziwnym świecie. A w dziwnym świecie dziwne są tylko rzeczy zwykłe”

„Takie dziwne zatracić się całkowicie w kimś innym. Ale jakaż nagroda, gdy się tego kogoś odnajduje w sobie.”

„Gra się wokół Marcina, ale nie za nim, tylko z tyłu i to jest taka dziwna podwójna krótka.”

„To dziwne, jak wiele można o kimś wiedzieć, nie wiedząc wszystkiego. A wciąż nam się wydaje, że kiedyś nadejdzie dzień, kiedy poznamy całą prawdę.”

„Novotný gra teraz dobrze i nic dziwnego, że Łukasz Żygadło w nim widzi swoją największą armatę.”

„To dziwne, bardzo dziwne, że odwaga wojskowa jest tak pospolita, a cywilna tak rzadka.”