„To, co piszą krytycy, jest takie bezosobowe i formalne; jak można tak pisać o czymś, co tętni życiem, co z życia czerpie, co kreuje silne międzyludzkie więzi i cementuje społeczności. Jak można tak beznamiętnie pisać o emocjach, które wywołuje sztuka? Moim zdaniem ważne jest aby nie stracić połączenia na linii żołądka z sercem; żeby myśleć nie tylko głową, ale dopuszczać też do głosu emocje.”
Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=31812
Podobne cytaty

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szukam.htm

Źródło: Agnieszka Sowińska, Czytelnia: Rozlazłość mi wyszła uszami http://www.dwutygodnik.com/artykul/4729-czytelnia-rozlazlosc-mi-wyszla-uszami.html, dwutygodnik.com nr 115/2013.

„Sztuka pisania jest trudna. Twórcze pisanie jest najtrudniejszą intelektualną harówką.”
Intelektualiści (1988)

Źródło: Katarzyna Zarecka, Emocje mogą popychać do pisania, ale nie mogą zapanować, 1 września 2007 http://www.przystan-literacka.pl/index.php?show=123

„Przed każdym pisaniem podnosić myśl i serce do PANA BOGA o pokorę i prostotę.”
Źródło: Dziennik 1830—1839 http://www.parafiakazimierz.waw.pl/doc/dziennik_janskiego.pdf, Rzym 2001, s. 695.