„Jak ciasto biorą gazety w palce
I żują, żują na papkę pulchną,
Aż, papierowym wzdęte zakalcem,
Wypchane głowy grubo im puchną.”

„Wnętrze jej głowy było jak pokój, w którym w jasny dzień zaciągnięto grube, czarne zasłony.”

„Dopóki jest ciasto, jest nadzieja. A ciasto jest zawsze.”

„Miłość nie bierze się z głowy.”

„Ulica Krokodyli była koncesją naszego miasta na rzecz nowoczesności i zepsucia wielkomiejskiego. Widocznie nie stać nas było na nic innego, jak na papierową imitację, jak na fotomontaż złożony z wycinków zleżałych, zeszłorocznych gazet.”

„Trzeba wymyślać, bo głowa musi brać udział w tworzeniu.”

„Co się dzieje z tymi lodami? Facet w południowej Kalifornii pozywa budkę z lodami, bo znalazł w jednym z nich palca. Reporterom z gazet powiedział: „Bogu dzięki, że nie prosiłem o orzeszki…””

„Ja tego nie biorę do ręki, „Gazety Wyborczej” nie biorę nigdy do ręki – musiałbym się myć. Nie wiem, czy bym się wymył. Tak samo nie biorę niektórych innych gazet do ręki, to by mi ubliżało, ja jestem Polakiem! Dawniej Polacy mieli godność, honor! Nie biorę nigdy jakiegoś „Nie” Urbana (…) „Nie” precz! Panie Jezu wejrzyj i nawróć ich, aby nie kłamali.”

„No, jak Bachleda dobrze skoczy to wiemy, że tradycją jest potem dobre ciasto, ale najpierw musi dobrze skoczyć… (upadek Bachledy) uuuu no to nie będzie ciasta…”

„Choroba ugniata człowieka w jedno ciasto.”